Ongekende taferelen vanmiddag op sportpark Wesselerbrink van FC Aramea te Enschede. Rietmolen vecht tegen een uitgebluste tegenstander en tegen een steeds inconsistenter fluitende arbiter voor de eerste driepunter in tijden. Dat zou verdiend zijn, want Rietmolen is de betere ploeg, ook al worden veel kansen om zeep geholpen. De blauwwitten lijken de 2-3 zege over de streep te trekken, totdat de scheidsrechter in de slotminuut een onbegrijpelijke penalty aan Aramea geeft uit een al even onbegrijpelijke vrije trap. Het leidt tot de onverdiende gelijkmaker. Nadien komt de aap uit de mouw…
Want wat blijkt? Scheidsrechter Sikri Cimen is de tweelingbroer van Aramea-verdediger Nebil Cimen, en ook grensrechter Isa Cimen is een broer. Alsof dat nog niet genoeg is, blijkt Sikri ook nog op een blauwe maandag hoofdtrainer te zijn geweest van de Enschedese Arameeërs. We vallen van onze stoel van verbazing. Dit moet een grap zijn. Zo ongeloofwaardig als Theresa May die een Brexitdeal sluit. Nadat we weer op onze stoel zijn gekrabbeld komen de vragen. Hoe kan het dat zo’n man deze wedstrijd krijgt toegewezen? Een scheidsrechter zo nauw verwant aan mensen van de club en aan de club zelf, heeft áltijd de schijn tegen. Dat moet je niet willen. Niet als scheidsrechter, niet als Aramea en niet als KNVB. De vraag is of die laatste van eerdergenoemde relaties op de hoogte was, of had moeten zijn. Voor Aramea geldt dat het in ieder geval vooraf handelend had kunnen optreden na de aanstelling van deze scheidsrechter. Men moet zich beseffen dat Enschedese clubs in het algemeen een slechte reputatie hebben en dat ze daarom onder een vergrootglas liggen. Onlangs is daarover een bijeenkomst van de Enschedese clubs geweest waar beterschap werd beloofd. De naam moest gezuiverd worden. Dan moet je alle vormen van mogelijk nepotisme vooraf zien te voorkomen. Aramea had kunnen melden, had móeten melden, dat deze aanstelling niet de handigste was. Dan ben je op de goede weg. Het is niet gebeurd.
De middag begint nog niet eens zo verkeerd. Onder een lekker, hoewel laagstaand winterzonnetje trapt Rietmolen vol vertrouwen af. De oefencampagne voorafgaand aan deze competitieherstart heeft namelijk voor een goed gevoel gezorgd, ook al werd er niet gewonnen. Men kon zich meten met degelijke vierdeklassers en creëerde legio kansen. Alleen aan het verzilveren daarvan ontbreekt het nog steeds. Maar, zo houdt trainer Kevin Vos zijn mannen voor, je moet je pas echt zorgen gaan maken als ook de kansen achterwege blijven. Binnen tien minuten is er al een fikse domper voor Aramea als klassetopscorer Rico Wijnstekers geblesseerd moet afhaken. Met elf van de achttien Aramea-doelpunten achter zijn naam is dat een flinke aderlating. Toch komt de thuisclub op voorsprong als een steekpass dwars door het hart van de defensie eenvoudig door een vrijstaande aanvaller binnengetikt kan worden. Rietmolen laat zich intussen ook niet onbetuigd en krijgt via Sander te Rietmole en Rick ter Braak dotten van kansen, maar gescoord wordt er niet. Groter worden de problemen voor Aramea als nog twee spelers geblesseerd uitvallen en voor rust alle wissels al opgesoupeerd zijn. Men is duidelijk niet fit. Overigens valt in de eerste helft het fluiten van Cimen nog niet zo op. Het is niet altijd even consequent, maar dat zijn we wel gewend in de kelder van het amateurvoetbal.
Na rust valt snel de verdiende gelijkmaker via Sander te Rietmole. Toch loopt Rietmolen achterin niet veel later te schutteren en ziet Aramea weer op voorsprong komen. Dan volgt een fase waarin blauwwit veruit de bovenliggende partij is; het krijgt kans op kans. Ballen op de lat, ballen in het zijnet, of rechtstreeks in de handen van de keeper. Invallers Patriek Piepers en Joren Vrielink zorgen voor een nieuwe stoot energie die al snel tot de 2-2 leidt. Een voorzet van Rick ter Braak kan door Sander worden afgerond. Ook daarna blijven de kansen komen, ondanks dat Cimen steeds vaker de kant van Aramea kiest. Rietmolen moet doordrukken om de zege veilig te stellen. Pas in de laatste minuut van de reguliere speeltijd komt de bevrijding. Het is weer Sander te Rietmole die beheerst binnen schuift, dit maal op aangeven van Patriek. Wát een ontlading bij spelers en staf! Sanders hattrick had het hoogtepunt van de middag moeten zijn, maar valt in het niet bij hetgeen er vervolgens gebeurt. Een prima verdedigende actie van Joren Vrielink wordt beloond met een vrije trap tegen. De bal wordt de zestienmeter in gelepeld en door de massaal meegekomen Rietmolenaren getracht weg te krijgen. Plots fluit scheidsrechter Cimen. Hij steekt zijn hand in de lucht ten teken van een indirecte vrije trap. Niet veel later bedenkt hij zich en besluit de bal toch op de stip te leggen. Later verklaart hij: “gevaarlijk spel door hoog been”. Dat zou een indirecte vrije trap betekenen, als het al een vrije trap is. Zijn beslissing voor een penalty is ronduit belachelijk. Centrale verdediger Dennis Vrielink stelt ijzerenheinig voor het speelveld te verlaten. De spelers kiezen daar niet voor, maar het was achteraf niet zo’n gek idee geweest. Want dit slaat nergens op. De penalty vliegt erin, 3-3. Cimen strooit nog wat met gele kaarten en fluit even later voor het einde. De ontluistering bij Rietmolen is enorm, maar wordt nóg groter als even later de familiaire relaties boven water komen. We zijn bestolen!
VV Rietmolen laat het er niet bij zitten. Er is protest aangetekend bij de bond, die heeft aangegeven een onderzoek in te stellen. We wachten af. De ervaring leert dat we daar niet te veel van mogen verwachten, maar we laten ons graag verrassen. Gelukkig is de hele wedstrijd professioneel door Aramea op beeld vastgelegd, dus we gaan ervanuit dat dat ook heel professioneel zal worden afgestaan als de bond erom vraagt. Nogmaals, er is een naam te zuiveren.
In het kader van een eerlijke competitie zou de KNVB er best aan doen de wedstrijd in zijn geheel over te laten spelen. Wij weten nog wel een scheidsrechter, en die heet geen Cimen…
Sportieve groet en tot volgende week!
Jean le Tieb