Na twee vroegtijdig afgebroken seizoenen vangt Rietmolen 1 deze derde poging aan met een nipte 2-1 bekerzege op FC ’t Centrum uit Enschede. De blauwwitten weten thuis allerminst te overtuigen tegen deze vijfdeklasser, hoewel de eerste helft nog met een 1-0 voorsprong wordt afgesloten door een treffer van Harm Vogt. De gasten trekken de stand na rust al snel gelijk uit een penalty, waarna men even later met tien man komt te staan na een tweede gele kaart voor de nummer negen. Als ook Harm Vogt zijn tweede geel pakt is ook die stand weer gelijk, maar gelukkig is daar in de slotfase Jorrick de Lange die de winnende 2-1 aantekent.
Ja beste mensen, een 4-1 nederlaag bij VIOS Beltrum op 11 oktober 2020 bleek de laatste officiële pot voor Rietmolen 1, alvorens het hele amateurvoetbal wederom tot een moeilijk verteerbare stilstand kwam. Bijna een jaar verder staan we aan de vooravond van het derde coronaseizoen op rij, want we zijn er nog niet van af, dat moge duidelijk zijn. Bij de VV is er in die periode veel gebeurd. Er is afscheid genomen van hoofdtrainer Frank Bruins die is afgelost door André Oosten en assistent-trainer Michael Wiehink, beiden afkomstig van het Enschedese UDI. Wat betreft personele bezetting in de selectie is er eigenlijk weinig veranderd. VV Rietmolen blijkt over een hondstrouw ledenbestand te beschikken dat niet ineens gaat lopen bij enige tegenslag en dat geldt ook voor de eerste selectie. Er is een gezonde doorstroom van spelers uit de jeugdafdeling – Job Vogt, Mees Geerdink en Jorrick de Lange maakten de overstap – en O19-spelers Job Wielens en Thijmen Groothold mochten in de voorbereiding al ruiken aan het grote werk. En dan is er natuurlijk nog de terugkeer van een oude bekende in de persoon van Yordi Rupert, die na het doorlopen van een groot deel van de jeugdopleiding in ‘dat andere’ blauwwit van SV Grol heeft besloten terug te keren op het oude nest. Wel missen we in de eerste seizoenshelft Justin Bomers die voor studie in Denemarken is maar ongetwijfeld ook op zoek gaat naar wat ‘Danish Dynamite’, hoewel zijn laatste treffer voor Rietmolen in de eerder gememoreerde pot tegen VIOS toch over voldoende dynamiet beschikte.
Dan naar de wedstrijd van vandaag, FC ’t Centrum uit Enschede. Een tegenstander die we voor het laatst troffen in een desastreuze thuiswedstrijd in het desastreuze seizoen 2016-2017, waar na een verhit potje een 2-3 nederlaag een puntloze middag betekende in een verder nagenoeg puntloos seizoen. Degradatie naar de vijfde klasse bleek onafwendbaar, welk lot ook ’t Centrum een paar weken later bleek toebedeeld. Maar waar Rietmolen binnen een jaar weer terug was waar het hoort, bleven de Enschedeërs tot de dag van vandaag steken in de kelder van het amateurvoetbal. Overigens zijn de Enschedeërs geen onbekenden voor assistent-trainer Wiehink, die er op zijn 17e debuteerde en floreerde in het eerste wat hem een paar jaar later een toptransfer opleverde naar het veel hoger spelende Victoria ’28. De als farizeeër weggewuifde Wiehink werd er door de Centrummers überhaupt geen plaats in het eerste toegedicht, iets wat hij vervolgens met verve logenstrafte.
En nu de langs de lijn bij Rietmolen 1, de stijgende lijn gaat maar door. Samen met Oosten werkte hij de laatste weken aan een enthousiast team dat een keurige voorbereiding afwerkte met dominant spel en klinkende resultaten, hoewel de tegenstand toch voornamelijk van vijfdeklasseniveau was. Dat is het ook vandaag dus een overwinning mag verwacht worden. De openingsfase is prima met een geweldig gekruld schot van Harm Vogt op de lat, gevolgd door een schot van Niels te Lintelo dat maar net over zeilt. In de 18e minuut valt de openingstreffer wanneer Yordi Rupert een lange pass geweldig controleert en bij de tweede paal de inlopende Harm Vogt vindt, die de keeper in de korte hoek verschalkt. Het doelpunt blijkt echter geen opmaat naar meer, integendeel, Rietmolen opereert steeds slordiger en ziet ’t Centrum zelfs wat kleine kansjes creëren. Men lijkt soms wat angstig voor de tegenstander die er niet voor terugdeinst de duels hard aan te gaan, getuige ook een forse elleboogstoot waarmee ’t Centrums nummer negen Frank Geerdink tegen de grond beukt, wat hem op geel komt te staan.
Als op Zandvoort Max door de rode lichten wordt weggeschoten op weg naar zijn glorieuze zege, wordt het ook de Rietmolenaren rood voor de ogen bij een corner van de Centrummers aan het begin van de tweede helft. In de drukke zestienmeter wordt er tussen een woud van spelers een overtreding geconstateerd door de leidsman van dienst die gedecideerd naar de stip wijst: penalty ’t Centrum. Een hard schot in de linker onderhoek is doelman Jeroen Hartgerink te machtig en zo staat het al snel na rust weer gelijk: 1-1. De pot gaat verder met waar het de eerste helft eindigde, Rietmolen kan niet het gewenste pressievoetbal spelen en verzandt in slordig werkvoetbal waarin de duels pittig blijven. Zo ook in de 74e minuut als ’t Centrums nummer 9 wederom te hard inkomt en zijn tweede geel en dus rood moet incasseren. De overtalsituatie leidt direct tot enkele Rietmolense mogelijkheden door achtereenvolgens Harm Vogt, Sander te Rietmole en Karsten ter Braak, maar geen van allen vindt het net. Rietmolen ruikt bloed en blijft op zoek gaan naar de winnende. Kopkansen zijn er voor Twan Tenhagen en Harm Vogt, maar de Enschedese doelman begint zich steeds meer te onderscheiden, hij pakt een paar hele knappe ballen. Als vijf minuten voor tijd ook Harm Vogt zijn tweede geel pakt lijkt het weer een moeilijk verhaal te gaan worden, maar door de extra ruimte op het veld blijft Rietmolen gevaarlijk worden, uiteindelijk tóch resulterend in de 2-1 na een mooie voorzet van Twan, randje buitenspel, op Jorrick de Lange die knap afrondt. Ook daarna nog een paar levensgrote Rietmolense kansen maar het blijft bij 2-1, en dat is genoeg voor de zege.
We zijn weer los! Vrijdagavond 10-9 spelen we een oefentoernooi bij BVV Borne, waarna zondag 12-9 de tweede bekerwedstrijd uit bij Avanti Wilskracht op het programma staat.
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb