Rietmolen speelde tijdens een goedbezochte derby solide maar zonder écht te overtuigen. Desondanks boekte het een ruime 6-1 overwinning en door puntverlies van Delden is na 7 speelrondes de 1e periodetitel een feit.
Rietmolen treedt aan met veelal de bekende namen tegen de voetbalburen van Hoeve Vooruit. Buitenspeler Robbin Dieperink heeft eerder die zondag al flink wat energie verspild en werd daarom op de bank gehouden. Sander te Rietmole, Karsten ter Braak en centrumspits Harm Waanders nemen deze middag de aanval voor hun rekening. Hoeve kende, mede door een grote golf aan geblesseerde spelers, een stroeve start van de competitie en staat al 10 punten achter op de trotse koploper van de 5e klasse B. Onder leiding van hoofdtrainer Luuk Horstink begon Hoeve met een klassieke 4-3-3 opstelling waar de (goed bevriende) hoofdtrainer van Rietmolen een systeem met twee spitsen had verwacht. Lang zou het echter niet duren alvorens Rietmolen deze aanpassing door had.
Scheidsrechter Meijer uit Almelo floot voor het eerst die middag en beide ploegen wisten in de openingsfase al enkele keren dreiging te veroorzaken. Na 6 minuten kreeg Hoeve de bal achterin niet goed weg en Karsten wist hiervan, op aangeven van Harm, direct te profiteren met een lage schuiver langs de keeper. De grensrechter van Hoeve meende echter dat hier een buitenspelsituatie aan vooraf ging en hield de vlag fier omhoog. De scheidsrechter oordeelde dat Karsten achter de linksback van Hoeve vandaan kwam, kortom; ge(we)ldig doelpunt!
Lang kon Rietmolen niet genieten van de voorsprong want amper een minuut later werd keeper Jeroen Hartgerink enigszins verrast door een schot uit de tweede lijn. De matig verwerkte bal kwam voor de voeten van Dyon ten Vregelaar die deze kans overtuigend benutte.
Na twaalf speelminuten kwam Rietmolen er dreigend uit over rechts met een bal in de diepte voor Karsten. De keeper van Hoeve (Mark Pierik) wou de dreiging mitigeren en kwam in versnelde pas uit zijn doel. Op de punt van het zestienmetergebied verstapte hij zich echter en ging naar de grond. Karsten probeerde dit buitenkansje te verzilveren met een schot dat het doel miste én uiteindelijk te scherp was om als voorzet te dienen voor de aanstormende Sander.
Wellicht miste de behendige buitenspeler uit goedertierenheid want de liesblessure van de keeper bleek een hele vervelende te zijn en het spel lag 7 minuten stil voor de medische hulp en uiteindelijk een aftocht op de brancard. Een veldspeler van Hoeve pakte de handschoen(en) na hervatting letterlijk op maar hij kon al snel worden afgelost door de razendsnel omgeklede en opgewarmde Lars Busschers die als gelegenheidskeeper onder de lat plaats nam.
In de twintig daaropvolgende minuten waren weinig noemenswaardige momenten maar op een diepe bal van Joren Vrielink was Sander alerter dan de verdediging van Hoeve en wist hij de bal over Lars Busschers te wippen. Rietmolen kwam door deze goal wat makkelijker aan het voetballen en op aangeven van Patriek Piepers kon de tweebenige Karsten zuiver uithalen met zijn linker om de 3-1 te maken. Daarop volgden enkele kansen waarmee Rietmolen de wedstrijd al voor het rustsignaal had kunnen beslissen, maar deze werden zonder overtuiging ingeschoten.
De tweede helft begon niet zo spectaculair als de eerste. Rietmolen leek te beseffen dat een tegentreffer de wedstrijd op z’n kop kon doen zetten. Keeper Jeroen Hartgerink was twee keer uiterst alert bij aanvallen van Hoeve met een redding op een poging van dichtbij en op een geplaatst schot in de verre hoek. Hiermee poetste de keeper zijn foutje uit de eerste helft meer dan weg.
Rietmolen heeft, mede door de letterlijk doeltreffende training van Kevin Vos en Ruud Denekamp, de standaardsituaties als een echt wapen ontwikkeld. Een strakke corner van Karsten werd dan ook zeer fraai tegendraads ingekopt door Harm Waanders die hiermee in de 72e minuut de 4-1 maakte. Het slotakkoord was voor Niels te Lintelo met een strakke uithaal en Sander te Rietmole met een knappe 1-op-1-goal; eindstand 6-1.
Na ogenschijnlijk 84 minuten floot scheidsrechter Meijer voor het laatst, ware het niet dat de geblesseerde Koen Waanders zijn enige taak van die dag (het bijhouden van het scorebord) niet goed uitvoerde en de klok in de 2e helft 6 minuten te laat had aangezet.
Na afloop was er nog enige onduidelijkheid of de 1e periode over 8 of 9 duels speelrondes zou gaan. Het bleken 8 speelrondes te zijn en dus is de voorsprong van 4 punten na 7 rondes voldoende voor het eerste succes van het seizoen 2017-2018.
Wegens vakantieverplichtingen van de huisreporter Jean was hier éénmalig uw invalkracht:
Tim le Tieb Groet, en op naar Neede uit!
p.s. Achteraf bleek de blessure van keeper Mark Pierik gelukkig mee te vallen.