Rietmolen trekt in deze derde competitiewedstrijd aan het kortste eind na een enerverende middag. In een gelijk opgaande eerste helft weten beide teams een keer te scoren, waarbij vooral de Rietmolense treffer indruk maakt. Net als vorige week is het Yordi Rupert die de bal de verre kruising in jaagt. Een dubbele dreun al vroeg in de tweede helft komt Rietmolen echter niet meer te boven. Eerst leidt een te korte terugspeelbal van Bas Essink de 2-1 in en kort daarna komt doelman Thom Lansink hard in botsing met een Diepenheimse aanvaller, met een gapende hoofdwond tot gevolg. Hij wordt vervangen en moet zich laten behandelen in het ziekenhuis. Kort erna valt de 3-1 en hoewel Rietmolen daarna wel probeert het gat te dichten, blijft het daarbij.
Ja beste mensen, al op maandag het wedstrijdverslag van Rietmolen 1, dat bent u niet gewend. Een en ander heeft u te danken aan oud-spits en huidige teammanager van Diepenheim, Koen Jansen. Hij vertelt ons dat hij altijd de godganse week zit te wachten op dit schitterende literaire hoogstandje en dat al dat ‘refreshen’ hem zo langzamerhand de keel uit hangt. Omdat we Koentje natuurlijk niet met een muisarm de ziektewet in willen jagen, hierbij dus, bij wijze van hoge uitzondering, al op maandag het Jean le Tieb-wedstrijdverslag, wat een feest. Koentje kennen we nog van de laatste keer dat we hier speelden, voorjaar 2020, toen hij als aanvoerder van Diepenheim de enige doelpuntenmaker was in een wedstrijd waarin Rietmolen het betere van het spel had, maar dat niet in doelpunten kon uitdrukken. Hopelijk valt het vandaag de andere kant op. De blauwwitten zijn hier in ieder geval met een geweldig gevoel heen gereisd na de heerlijke zege bij Neede vorige week. De hele week heeft men kunnen nagenieten van wedstrijdverslagen, krantenartikelen en sociale media waarin de Rietmolense zege breed werd uitgemeten. Alhoewel, het nagenieten werd al op dinsdag abrupt onderbroken toen eerste doelman Jeroen Hartgerink op training dusdanig zijn voet blesseerde dat al snel duidelijk werd dat hij tegen Diepenheim niet in actie zou kunnen komen. Maar gelukkig heeft Rietmolen in de persoon van Thom Lansink, 39 jaar jong inmiddels, een ervaren man achter de hand, die vorig seizoen bij de enige vier gespeelde competitieduels ook al bij het eerste onder de lat stond.
Zo’n beetje in de achtertuin van Wibi Soerjadi vangt de wedstrijd aan met een gele kaart voor rechtsback Frank Geerdink. Al in de tweede minuut, dat is niet lekker voor een verdediger. Arbiter van dienst Ten Heggeler wil blijkbaar direct een grens stellen. Het lijkt invloed te hebben op de openingsfase want die is kansloos. Niet kansloos kansloos, maar kansloos in de zin van ‘zonder kansen’, u begrijpt wat ik bedoel. Men tast voorzichtig af en pas na een kwartier spelen gebeurt er wat noemenswaardigs als Karsten ter Braak mag aanleggen voor een vrije trap rechts van de zestien, en probeert te verrassen door Harm Vogt in te spelen die zijn schietkans naast ziet gaan. Daarna dringt ook Diepenheim wat aan, eerst nog zonder echt gevaarlijk te worden, maar na een kwart wedstrijd is daar toch ineens de openingstreffer van de thuisploeg. De sterk spelende linksback Gijs Haan komt eroverheen en weet middels een lage voorzet spits Elderink te bereiken die eenvoudig de 1-0 binnen schuift. Daarna nog wat speldenprikjes over en weer alvorens Yordi Rupert een kans krijgt. Nou ja, kans… Is het wel een kans? Eigenlijk niet, vanaf de rechterpunt van de zestien ramt-ie hem richting verre kruising. Net als vorige week tegen Neede, maar nu van de andere kant. De bal knalt via binnenkant linker paal in het rechter zijnet. Wederom weergaloos. Zijn eerste twee doelpunten in het shirt van Rietmolen 1 zijn absolute pareltjes en hopelijk een voorbode van nog veel meer moois van zijn voeten. Een gevaarlijke Diepenheimse corner en kansjes voor Twan Tenhagen en Niels te Lintelo besluiten de eerste helft.
De tweede helft start desastreus. Na vijf minuten krijgt de thuisploeg al een grote kans die nog goed door Thom gekeerd wordt, maar kort daarna is het Bas Essink, vervanger van de afwezige Koen Waanders centraal achterin, die een bal te kort terugspeelt. Het cadeautje wordt uitgepakt door Elderink en Oonk: 2-1. Het doelpunt staat nog niet op het scorebord of het is weer hommeles. Spits Elderink gaat vol voor een dieptepass waarbij ook Thom zonder twijfel zijn goal uit stormt. Bij de onvermijdelijke botsing wordt Thom vol op zijn hoofd geraakt door de vooruitgestoken rechter van Elderink. Een hevig bloedende, open liggende wenkbrauw is het gevolg. Het spel ligt zo’n tien minuten stil om hem de benodigde verzorging te kunnen bieden. In het ziekenhuis blijkt later dat liefst vijftien hechtingen nodig zijn om het boeltje weer enigszins aan elkaar te krijgen. Koentje niet in de ziektewet, Thommie wel. Een nieuwe domper dus voor Rietmolen, maar het heeft juist voor dit soort momenten een reservedoelman bij zich, vandaag in de persoon van Niels Bouwman, die vanmorgen nog de volle 90 minuten maakte bij het tweede. Toch is Rietmolen duidelijk even van de leg van het gebeurde. Diepenheim heeft een poosje het overwicht en de kansen. In deze fase valt ook de 3-1 als invaller Bennie Brinkman junior – z’n pa heet ook Bennie – helemaal vrij staat op rechts en Niels, nog amper warm gedraaid, weet te verschalken. Daarna vindt Diepenheim het wel welletjes. Men zakt wat meer in, laat Rietmolen het spel maken, en loert op de counter. Rietmolen kan echter geen vuist meer maken. Ook invallers Patriek Piepers, Mees Geerdink en Wouter te Rietmole bijten zich stuk op de compacte Diepenheimse verdediging. De dikke tien minuten extra speeltijd die Ten Heggeler bijtelt bieden ook geen soelaas en dus eindigt het duel in een teleurstellende 3-1 nederlaag, waarbij de schade groter is dan alleen de misgelopen drie punten, dat moge duidelijk zijn.
Wonden likken en op naar volgende week, want dan baant het Deldense Rood Zwart zich een weg naar sportpark De Wieken voor de eerste Rietmolense thuiswedstrijd van dit seizoen.
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb