In dit belangrijke duel om binnen een week de laatste plaats weer te verlaten gaan de blauwwitten goed van start en komen via Sander te Rietmole al snel op voorsprong. Daarna daalt het spelbeeld naar een bedenkelijk niveau en worden er aan beide kanten nauwelijks nog kansen gecreëerd. Als Buurse in de slotfase opportunistischer gaat spelen, krijgt Rietmolen middels de geboden ruimte drie opgelegde kansen om het duel te beslissen, waarin het verzuimt. Een Buurser kopbal uit een hoekschop diep in blessuretijd doet het duel onbeslist in 1-1 eindigen.
Een fikse domper vorige week voor de Rietmolenaren uit bij Hector. Niet alleen betekende de nederlaag dat het zelf geen punten kon bijschrijven maar zag het zichzelf naar de laatste plaats kukelen door zeges van de concurrentie, waaronder de overwinning op Rood Zwart van onze tegenstander van vandaag Buurse. Dat staat nu een puntje boven Rietmolen en kan van plek wisselen bij een Rietmolense zege in dit duel dat door Wesley Meulenkamp in de voorbeschouwing treffend tot ‘Buurserbeekderby’ werd gedoopt, gezien beide dorpen aan de Buurserbeek liggen. Vanaf Rietmolen stroomafwaarts is het loopje echter ‘De Schipbeek’ gaan heten, maar ach, een kniesoor die daarom maalt. Tussen de zege van afgelopen zondag en het treffen hier een Rietmolen had Buurse weinig te vertellen in een verloren inhaalpotje tegen Hector afgelopen donderdagavond, juist op het moment dat hun oud-dorpsgenootje Leonie ter Braak bij de heren van VI Vandaag aan tafel zat, die daar overigens ook weinig te vertellen had. En als ze al wat zei, dan valt toch altijd meteen op dat in Hilversum als eerste het mooie Twentse accent er uit geramd wordt. Alsof je niet mag horen waar iemand vandaan komt. Afijn, accent bij Rietmolen ligt op de gebroeders Ter Braak, geen familie voor zover redelijkerwijs valt na te gaan, ook geen bekende Nederlanders, maar zeker wel bekende Rietmolenaren, die vandaag vanuit de spits en de tienpositie zullen opereren, hoewel beiden niet okselfris zijn. Maar dat is niet erg. Trainer André Oosten heeft een reservistenleger opgetrommeld om u tegen te zeggen. Zowat iedereen fit en het tweede is afgelast, dus liefst zeven gretige wisselspelers nemen plaats op de bank. Van Buurse weten we dat men enkele spelers mist, onder wie topscorer Jeffrey Bomkamp en aanvoerder Tom ten Vregelaar, die er met een enkelblessure lang uit is.
Beide ploegen dus onderaan, maar moeten we dit daarom nu al een degradatiekraker gaan noemen? Het is dan al wel maart, maar welbeschouwd zijn we nog niet eens halverwege deze competitie. Rietmolen heeft nog vijftien duels af te werken, waarvan liefst tien thuis. Dat biedt tenminste perspectief. En met dat perspectief begint het alleraardigst aan het duel dat vandaag onder leiding staat van B. Kuipers. Nee, niet Bjorn, maar Bert Kuipers. De blauwwitten weten de roodwitten terug te drukken op eigen helft, wat in de twaalfde minuut beloond wordt met de 1-0 als een houdbaar schotje van Karsten ter Braak door de doelman als hete bitterbal wordt behandeld, zodoende Sander te Rietmole in de gelegenheid stellend de rebound binnen te schieten. Waar je zou hopen dat de openingstreffer zou leiden tot een voorwaartse drang naar meer, gebeurt het tegenovergestelde. Rietmolen krijgt de gasten niet meer onder druk en ziet Buurse een sterke fase beleven, dat overigens slordig met de geboden ruimte en kansen omgaat. Zo is er na een halfuur een vrije schietkans voor Martijn Bomkamp, broertje van Jeffrey, die op aangeven van angstgegner Mick Koenderink over schiet. Oosten heeft genoeg gezien, hij besluit gebruik te maken van de vele wissels die hij tot zijn beschikking heeft en wisselt Niels te Lintelo en Justin Bomers voor Job Vogt en Jorrick de Lange. Gescoord wordt er in de eerste helft niet meer, hoewel er nog wel een voltreffer te noteren valt van wisselspeler Mees Geerdink, die bij het in het veld brengen van een reservebal zwager Wesley vol op zijn hoofd raakt. Het duurt even voordat Wesley weer bij zijn positieven is.
Positief is het spelbeeld na rust ook allerminst. Het niveau daalt naar bedenkelijke dieptes. Dieper dan de Schipbeek in ieder geval. Ook dieper dan de Berkel en de Noordzee. Nee, we gaan eerder richting de Marianentrog in de Stille Zuidzee, zou ik zeggen. Dieper dan diep. Beide ploegen kunnen amper nog een fatsoenlijke opbouw voor elkaar krijgen en het duel verzandt in gehannes op het middenveld. Kansen zijn al helemaal schaars, hoewel Bomkamp na een kwartier spelen toch ineens voor Rietmolengoalie Niels Bouwman opduikt, die sterk is in dit soort een-op-een situaties en aldus ook dit maal reddend optreedt. Met nog iets meer dan twintig minuten te spelen brengt Buurse een aanvaller voor een verdediger, ten teken dat het nu wat serieuzer werk gaat maken van de jacht op de gelijkmaker. Ook wissels aan Rietmolenkant. Mees Geerdink en Patriek Piepers voor Frank Geerdink en Wesley Meulenkamp, waar eerder al Wouter te Rietmole Karsten ter Braak had afgelost, wiens blessure weer wat opspeelde. De ruimte die het wat opportunistischer spelende Buurse prijsgeeft, dat zelf niet verder komt dan een gevaarlijke vrije trap en een paar corners, biedt Rietmolen ondertussen kansen om te profiteren. Snelle invaller Jorrick wint een sprintduel van de Buurser aanvoerder en kan alleen op de doelman af. Hij schuift jammerlijk naast. Even later, we zitten inmiddels in blessuretijd, is het nogmaals Jorrick die alleen op de doelman af kan en de beslissing op zijn schoen heeft. Tot tweemaal toe schiet hij tegen de benen van de keeper, die de hele wedstrijd al geen beste indruk maakt. Tja, als je dit soort kansen niet benut, weet je wat er gaat gebeuren. Hij valt aan de andere kant. Zo geschiedt in de 94e minuut als een hoekschop gevaarlijk bij de tweede paal ingedraaid en ingekopt wordt. Wederom loopt Rietmolen averij op in de slotfase, niet voor het eerst dit seizoen. Zo zonde, want als je uit de gevarenzone wil komen, moeten dit soort potjes tegen een verzwakte, directe concurrent gewoon gewonnen worden. Bezoekende zuigelingen Hartgerink en Piepers slapen er echter geen minuut minder om. Laten wij dat dan ook maar niet doen.
Volgende week nieuwe ronde, nieuwe kansen, én een nieuw tenue! Komt dat zien. Op het programma een mooi affiche thuis tegen een worstelend Reünie uit Borculo.
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb