In dit inhaalduel dat bol staat van de spanning is goed voetbal ver te zoeken. De vele toeschouwers worden desalniettemin getrakteerd op een prachtgoal van Karsten ter Braak vlak voor rust. Ondanks een sterk slotoffensief weten de gasten niet tot scoren te komen en keren puntloos huiswaarts. Door de zege stijgen de blauwwitten naar de veilige zone, maar krijgen toch een domper te verwerken. Vroeg in de wedstrijd loopt veteraan Patriek Piepers namelijk een gebroken arm op.
Nou, vandaag moet het maar weer eens gebeuren. Een overwinning. De laatste dateert alweer van 14 oktober vorig jaar, toen Buurse uit met 1-0 verslagen werd. Sindsdien is het een ellendige reeks van puntverlies geweest; een gewonnen wedstrijd in blessuretijd uit handen geven, veldoverwicht niet in winst kunnen uitdrukken, een familiaire samenzwering –althans, vermoeden van –, het zat er allemaal in. Thuis tegen hekkensluiter Rekken lijkt een goed moment om het tij te keren. De bezoekers maken een zwaar seizoen door. Trainer Edwin Van Eerten werd precies een maand geleden aan de kant gezet en opgevolgd door interim-trainer Mark Roossink. Van een Mark Roossink-schokeffect lijkt echter nog geen sprake, want er werd sindsdien slechts een punt behaald. Met een totaal van vijf staat men dan ook stijf onderaan. Voor beide ploegen dus een belangrijke middag. Rekken wil de aansluiting naar boven zien te vinden, terwijl Rietmolen hetzelfde met de grote middenmoot wil houden. Trainer Kevin Vos kan dat doen met een nagenoeg fitte selectie, alleen Wesley Meulenkamp is nog herstellende van een enkelblessure.
Iedereen is opgetogen en vol goede moed, niet in laatste plaats vanwege het schitterende lenteweer. Heeft u al eens in februari in een T-shirtje langs de lijn gestaan? Ik niet in ieder geval. Het weer en het belang van de wedstrijd trekt veel bezoekers naar sportpark De Wieken, die in de openingsminuten wat corners en ongevaarlijke schietkansen krijgen voorgeschoteld. Na tien minuten komt het duel op stoom als Rekken een grote kans afgevlagd ziet worden voor buitenspel. Een minuut later is gepruts van Dennis Vrielink aanleiding tot twee grote schietkansen voor de groenwitten, maar er is meer malheur. Bij een buiteling over doelman Jeroen Hartgerink komt Patriek Piepers lelijk ten val op zijn arm en het ziet er meteen al niet goed uit. Hij wordt afgevoerd naar het ziekenhuis. En dat terwijl hij door de afwezigheid van Wesley juist weer kon rekenen op een basisplaats. Zwager Koen Waanders wordt bereid gevonden hem te vervangen. Niet veel later weer een grote kans voor de bezoekers als een schot uit een corner via de onderkant van de lat weer het veld in stuitert. Daar komen de blauwwitten goed weg. Het duurt niet lang voordat ook zij dicht bij de openingstreffer zijn. Na een goede passeeractie zet Karsten ter Braak broer Rick aan het werk, die via de kluts de bal bij Sander te Rietmole ziet belanden. Die ziet zijn inzet nog net getoucheerd worden en over het doel verdwijnen. Vlak voor rust valt het doelpunt dan toch. En wat voor een doelpunt! Een waardeloze vrije trap wordt weggewerkt, maar belandt prompt weer bij Karsten voor de voeten. Die dribbelt naar binnen, passeert een speler, en legt aan voor het schot. Waar de keeper waarschijnlijk denkt ‘laat maar schieten van die afstand’, denkt hij daar een seconde later wel anders over, als het geluid van de bal tegen het aluminium hem het ergste doet vermoeden. Ja hoor, onderkant lat erin. Wereldgoal. Kijkt u gerust even de beelden na, het zal u niet teleurstellen:
Rietmolen 1 – Rekken 1, doelpunt 1-0
Geplaatst door VV Rietmolen op Zondag 24 februari 2019
Geplaatst door VV Rietmolen op Zondag 24 februari 2019
In het eerste kwartier na rust gebeurt er weinig noemenswaardigs. Goed voetbal is ver te zoeken, het zal met de spanning te maken hebben. Toch krijgt Rietmolen een levensgrote kans om de score te verdubbelen. Een goede onderschepping levert ineens een 4-tegen-1 situatie op die erg slecht wordt uitgespeeld en smoort op de enig overgebleven verdediger. Ondertussen bereiken ons de berichten dat Patriek zijn onderarm inderdaad gebroken heeft. Die zal lang uit de roulatie zijn. Patriek, beterschap gewenst! De tweede helft vervolgt met meer en meer doelpogingen aan beide kanten. Eerst is er een kans voor Dennis Vrielink, die door middel van een poortje door kan stoten in de vijandige zestien maar het zijnet treft. Even later is een kordate redding van Jeroen nodig om de Rekkense rechtsbuiten van scoren te weerhouden. Dan weer een schietkans van Dennis, maar ook Karsten en Rick ter Braak blijven dreigend doorkomen. Laatstgenoemde knokt zich helemaal leeg en wordt vervangen door A-junior Harm Vogt. Daan Schuurmans valt even later in voor Joren Vrielink. Hoe later in de wedstrijd, hoe groter de Rekkense aanvalsdrang. Begrijpelijk ook, de rode lantaarn wordt steeds roder als de score blijft zoals ie is. Tien minuten voor tijd de grootste Rekkense kans als nummer 11 Merijn Roos door kan op Jeroen. Die komt te laat en ziet de inzet over zich heen richting doel gaan. Op een zompig grasveld zou dit waarschijnlijk een doelpunt hebben opgeleverd, maar de stuit is nu zo hoog dat het doel gemist wordt. De blauwwitte defensie haalt opgelucht adem. Ook in blessuretijd is Rekken nog driemaal dicht bij de gelijkmaker, maar geen van de pogingen slaagt. Nog niet zo lang geleden beschikte men over ene Van Der Luyt die dit soort ballen gewoon in het netje legde. Waar is hij gebleven? Bleek overbodig en schijnt nu in het derde te voetballen, eeuwig zonde.
Geplaatst door VV Rietmolen op Zondag 24 februari 2019
Zo komt Rietmolen goed weg en houdt het de belangrijke drie punten in huis. De Rekkenaren keren huiswaarts wetende dat hun uitganspositie zo kansloos is als het supportersprotest op het Malieveld van hedenmiddag. Toch is dat niet helemaal waar, want goed beschouwd zijn we nu pas halverwege de competitie. Het kan nog alle kanten op. Eerst maar eens een weekje carnaval en dan op naar 10 maart, Super Sunday! Alle elftallen spelen dan thuis. De heren van 1 hebben dan vooral tegenover zichzelf iets recht te zetten tegen De Tubanters.
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb