Tegen een slap Reünie, zelfverklaard titelfavoriet, lijken de blauwwitten lang op weg te zijn naar de eerste thuiszege van het seizoen. Men komt via Sander te Rietmole tot twee keer toe op voorsprong, maar een penalty vlak voor rust en een zondagsschot in de zevende van zes minuten extra tijd betekenen dat Rietmolen wederom genoegen moet nemen met een punt.
Voorafgaand aan dit seizoen waren het de Borculoërs die met de nodige grootspraak hoog van de toren bliezen, de melktoren van FrieslandCampina waarschijnlijk. Bij monde van spits Jorn Geerligs werd in de Tubantia gerept over het kampioenschap ergens in april. Jorn kon niet weten dat het seizoen een hele poos stil zou liggen, maar zelfs zonder dat zou men in april geen kampioen zijn geworden. Sterker nog, men wordt helemaal geen kampioen. Meteen na die woorden kreeg het in de eerste wedstrijd met 4-0 billenkoek van VIOS. Dan zou je zeggen: hou je de volgende keer een beetje in, zing even een toontje lager, maar nee… niet Reünie. We schrijven 12 november, daags voor de topper thuis tegen Markelo, als doelman en aanvoerder Niels Janssen, wederom in de Tubantia “Reünie hoort in de derde klasse” laat optekenen. Een ezel stoot zich geen tweede keer tegen dezelfde steen zegt men, nou Reünie wel hoor. Markelo wint eenvoudig met 1-3 en staat inmiddels – we zijn nog niet eens halverwege competitie – al negen verliespunten voor op de Borculoërs, die in een hevige strijd verwikkeld zijn met VIOS, Delden, Eibergen en Rekken om überhaupt nog de nacompetitie om promotie te bereiken. Van laatstgenoemde kreeg het vorige week in eigen huis zelfs nog met 1-5 om de oren. Een typisch voorbeeldje van ‘hoogmoed komt voor de val’. Nou moet daarbij gezegd worden dat bij Rietmolen de doelstellingen uiteraard ook hoger liggen dan de laatste plaats waar het nu staat. Maar goed, wij bliezen het ook niet zo hoog van de toren, de kerktoren in ons geval en die is ook wat minder hoog natuurlijk. Dat de blauwwitten een moeilijke fase beleven moge duidelijk zijn. In de reeks wedstrijden sinds de post-coronahervatting, onder andere tegen twee ploegen die er voor die hervatting nog onder stonden, is geen enkele zege behaald. Tja, en als je niet wint van je directe concurrenten die vervolgens wél punten sprokkelen, dan sta je vanzelf een keer zelf onderaan te koekeloeren. Maar afijn, elke week komt die broodnodige zege een weekje dichterbij natuurlijk. Stay positive.
Wat sowieso positief is, is het nieuwe sponsorconglomeraat Spikker Bouw, Wildenborg Haarden en Essink Technische Installaties dat het hoofdsponsorstokje heeft overgenomen van Marcel Spikker Brood & Banket, die de afgelopen zes jaar trouwe geldschieter is geweest maar afscheid neemt, en daar horen natuurlijk ook nieuwe shirtjes bij. Shirts die vandaag niet om de schouders gaan van Rick ter Braak en Wesley Meulenkamp, zij moeten geblesseerd toekijken. ‘Good old’ Jeroen Hartgerink krijgt de voorkeur boven Niels Bouwman onder de lat.
Onder schitterende voetbalomstandigheden komt Rietmolen goed uit de startblokken. Al snel is er een gevaarlijke voorzet van Frank Geerdink en ook de daaropvolgende hoekschop sticht gevaar voor het doel van Reünie, dat flets voor de dag komt vandaag. Dat men over kwalitatief hoogwaardige spelers beschikt is maar heel sporadisch zichtbaar. In de hele eerste helft is er eigenlijk maar een zo’n moment, als buitenspeler Van Donkelaar een schitterende pass in petto heeft, met als eindstation Jorn Geerligs die zijn volley door Jeroen over getikt ziet worden. Ook Rietmolen laat aanvallend van zich horen en bekroont dat na zeventien minuten met de openingstreffer. Sander te Rietmole is het eindstation van een ragfijne combinatie over de rechterflank die als een mes door de Borculose FrieslandCampina-boter snijdt. Rietmolen manoeuvreert zich hiermee in een goede uitgangspositie; op voorsprong tegen een ploeg die er aanvallend weinig van bakt. Het blijft bij obligate passjes van links naar rechts, maar van een fatsoenlijke opbouw is zelden sprake, ook omdat Rietmolen gewoon goed staat. Er is balverlies op het middenveld voor nodig om de gasten in het zadel te helpen. Van Donkelaar komt van links de zestien in en vindt Jeroen op zijn pad, die vol voor de bal gaat, maar ook veel man raakt. Penalty, besluit de arbiter. Het is Van Donkelaar zelf die de penalty benut, via de binnenkant van de paal.
Vlak na rust breit Rietmolen de schade echter alweer recht. Een verre ingooi van Frank Geerdink wordt door de Borculose verdediging en doelman niet op waarde geschat; Sander te Rietmole doet dat wel en kopt bij de tweede paal de 2-1 binnen. Opnieuw een klap in het gezicht voor de Borculoërs, die sinds afgelopen zomer onder leiding staan van Bert van Losser. Van Losser geniet enige regionale bekendheid als presentator van RTV Oost en commentator bij ESPN. Hij probeert zijn team aan te sporen, maar dat lukt slechts deels. Het oogt allemaal te gezapig, te weinig beleving. Toch kunnen de individuen wel voetballen. Neem nou Herman Hennink – heerlijke allitererende naam, waar hoor je dat nog? – die middels een knappe actie Van Donkelaar in scoringspositie brengt. Het harde schot belandt via de hand van Jeroen tegen de paal. Met nog een kwartier op de klok gaat bij Rietmolen de schakelaar ‘vechtvoetbal’ naar standje 100%; vanaf nu is het een kwestie van tegenhouden en die driepunter over de streep brengen. Reünie probeert van alles om erdoorheen te komen, maar dat lukt nauwelijks. Een schot van invaller Bijenhof uit de tweede lijn komt nog het dichtst bij. Zes minuten komen erbij, aldus de scheidsrechter, maar als ook die voorbij zijn, verzuimt hij om af te fluiten. Nog een minuut erbij; “blessurebehandeling”, zo geeft-ie aan. U voelt hem aankomen, de klok staat op 96:57s, één Borculoos schot nog, waarom mag hij van daar überhaupt nog schieten? Boem, in de kruising, 2-2… Het is niet te filmen. Van de Reünie-bank komen termen als ‘verdiend’ en ‘volledig terecht’ en meer van dat soort geneuzel. Beste heren uit Borculo, één ding: wat jullie vanmiddag hier in Rietmolen op de mat hebben gelegd was een regelrechte aanfluiting, helemaal gezien het eerder geschetste gezever over ‘kampioenschap’ en ‘we horen in de derde klasse’. Jullie hebben niks te zoeken in de derde klasse. Gelukkig vindt de presentator dat ook. Is er in Borculo in ieder geval nog íemand met gezond verstand.
Volgende week opnieuw thuis, dan tegen Twenthe uit Goor.
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb