In Goor is het Hector dat met 2-0 de punten in eigen huis houdt in een duel waarin Rietmolen een optisch overwicht heeft. De blauwwitten zijn desalniettemin aanvallend niet daadkrachtig genoeg om de vroege 2-0 achterstand om te draaien. Zo start ook de seizoenshervatting teleurstellend, terwijl de punten juist nu hard nodig zijn. Men blijft met acht punten laatste.
Met de super belangrijke overwinning tegen Hoeve Vooruit in de laatste wedstrijd voor het kerstige intermezzo in het achterhoofd, gaat Rietmolen vol goede moed de tweede seizoenshelft van start. Iedereen fris en fruitig na de winterstop zou je denken. Maar helaas, die vlieger gaat niet op. De blauwwitten beginnen met dezelfde problematiek als waar het het grootste deel van de eerste reeks wedstrijden ook al zo’n last van had: een volgelopen ziekenboeg. Spits Sander te Rietmole is niet tijdig hersteld van een hamstringblessure en ook Patriek Piepers moet vanaf de zijlijn toekijken door een verrekte enkel. Die verrekte enkels ook altijd! Joren Vrielink en Wouter te Rietmole keerden na een tripje wintersport behoorlijk gehavend terug met respectievelijk brandwonden en wondroos. Je stelt je toch wat anders voor bij skiblessures, maar afijn. Gelukkig zijn tweede-elftalrevelaties Dennis ‘Koos’ Hermelink en Thijs Eppink, alsmede O19-junior Jorrick de Lange, bereid gevonden de hiaten in de selectie op te vullen. Ondanks alle ellende is er toch nog wat positiefs te melden, hoewel iets voor de wat langere termijn. Vleugelaanvaller Karsten ter Braak heeft namelijk onlangs een kruisbandreconstructie ondergaan en kan zich nu volledig richten op zijn revalidatie. Het vizier staat vol op komend seizoen gericht hebben we begrepen en we wensen hem daarbij uiteraard alle succes!
Over tot de orde van de dag en dat is Hector uit. Het is dit seizoen de eerste keer dat we Hector treffen en we hebben de mazzel dat Frau Holle dit jaar in diepe winterslaap ligt, waardoor het natuurgras op ’t Doesgoor er goed bespeelbaar bij ligt. Dat is ook wel eens anders geweest, zo eind januari. De gastheren doen het dit jaar met een beperkte eerste selectie toch alleraardigst, met een 4-3 overwinning tegen Reünie als meest in het oog springende resultaat en een nette achtste plaats in de rangschikking.
Met weddenschapjes van liefst drie kratjes bier bij winst in het achterhoofd gaat Rietmolen de wedstrijd voortvarend van start. Al in de vierde minuut is er een schietkans voor gelegenheidsrechtsbuiten Frank Geerdink uit een afvallende bal na een corner, maar hij raakt hem maar half. De blauwwitten dringen aan en zijn naarstig op zoek naar meer doelpogingen als hij er aan de andere kant, bij Hectors eerste de beste mogelijkheid, ineens in ligt. Middenvelder Zwoferink vindt tussen vier verdedigers, hoe is het mogelijk, ruimte om snaarstrak laag in de rechter hoek uit te halen: 1-0, achtste minuut. Nog geen tien minuten later, nadat Dennis Vrielink eerst nog een kansrijke vrije trap over heeft gewerkt, is het de tweede kans voor Hector die wéér een doelpunt oplevert. Hoewel, kans, het is helemaal geen kans eigenlijk. Een lange bal zaait dusdanig verwarring tussen de Rietmolense laatste linie en doelman Jeroen Hartgerink dat Zwoferink zijn grote teen tegen de bal kan zetten en zo zijn tweede van de middag aantekent. De treffer betekent een watjekouw van jewelste op de Rietmolense neus. Een optisch overwicht, maar toch 2-0 achter. Uiteraard gooit men de handdoek nog niet in de ring want ook in het vervolg blijven de blauwwitten aandringen. Een schot van Robbin Dieperink belandt in de handen van de keeper, alvorens Niels te Lintelo tien minuten voor rust de grootste Rietmolense kans krijgt. Nadat de doelman redding biedt op een inzet van Bas Essink, is het Niels die zelfs in twee instanties de bal niet tussen de palen krijgt.
Na de thee is de eerste kans voor de Gorenaren in de persoon van cultheld Joery Wenderman, die zijn volley binnen de zestien over ziet gaan. Toch is het Rietmolen dat de overhand heeft in het duel. Oké, Hector laat het gebeuren, het hoeft niet zo nodig, maar het zijn de blauwwitten die de soms kleine ruimtes meermaals weten te benutten en af en toe gevaarlijk worden. Zo is er een voorzet van Frank die door de uitstekend keepende doelman Kolbe rustig over de lat wordt getikt, waarna uit de navenante corner wederom Frank een poging waagt maar opnieuw mist. Even later is het wederom een corner die gevaar sticht, dit keer is het Dennis Vrielink die net mist. Met nog zo’n twintig minuten op de klok raakt Wesley Meulenkamp licht geblesseerd en hij moet vervangen worden door Koos. Ook in het laatste deel van de pot probeert Rietmolen uit alle macht de stand te doen keren. Daan Schuurmans probeert het eens van heel ver, maar doelman Kolbe laat zich niet zomaar verrassen. Jorrick de Lange brengt vers bloed in de spitspositie en vervangt Rick ter Braak, maar het mag niet baten. Ook in de laatste minuten dringen de blauwwitten aan, maar de nul blijft op het scorebord. Een laatste kans is er voor Hector, als na een snelle counter de bal bij de tweede paal bijna binnen gegleden kan worden maar net voorlangs gaat. En zo is de eindstand dezelfde als die na twintig minuten: 2-0 voor Hector.
Hier had meer ingezeten, dat besef is er. Tijd van treuren is er echter niet, want volgende week wacht er een Berkellandse kraker als FC Eibergen op bezoek komt. Dat heeft ook de nodige moeite de punten te vergaren dus het belooft een heerlijke pot te worden. Komt allen naar Sportpark De Wieken, zondag 2-2-2020 om 2 uur. Iets met een 2. Ik zeg 2-0!
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb