In deze eerste uitwedstrijd van de competitie pakt Rietmolen de volle buit door Buurse te verslaan in een duel dat weinig hoogtepunten kent. Al vroeg in de wedstrijd zet spits Rick ter Braak de 0-1 eindstand in de boeken door zijn eerste competitietreffer van het seizoen aan te tekenen. Aanvoerder Twan Tenhagen verzuimt laat in de tweede helft de marge te verdubbelen door een strafschop te missen.
Je zou het bijna vergeten maar er bestaat ook nog zoiets als een uitwedstrijd. Na een reeks van zes thuiswedstrijden mag Rietmolen weer eens de boer op en dus tijgt men opgetogen richting Pruisische grens om vlak daarvoor af te draaien naar het grensdorp Buurse. Sportpark ‘t Doornbos aldaar zal decor zijn voor dit duel zoals het dat ook al was voor de vele robbertjes die hier al zijn uitgevochten tussen de beide vv’s. Toch is het alweer een aantal jaar geleden dat men elkaar voor het laatst trof. Daarvoor moeten we terug naar het seizoen ’12/’13 toen Buurse de blauwwitten tweemaal de baas was en promoveerde naar de vierde klasse, om daar het jaar erop weer uit te degraderen. Sinds die jaren is Buurse een echte flipperkastclub, maar afgelopen seizoen wist men zich voor het eerst in de clubgeschiedenis te handhaven in de vierde klasse. Interessant dus om te zien hoe beide teams zich vandaag de dag tot elkaar verhouden.
Ook de échte fans hebben de reis ondernomen, onder wie Erik Vollenbroek, die de heren spelers een kratje bier belooft bij winst. Die andere échte fans, Herman en Marga Tenhagen, volgen de verrichtingen zoals gebruikelijk op afstand, daar zij de tropische omstandigheden op Bonaire prefereren boven het doorgaans kille Nederland. Wellicht dat ze een terugkeer kunnen overwegen want ook vandaag, we spreken half oktober, wordt het gewoon weer 25 graden boven nul. Global warming doet zijn werk.
Hoewel de omstandigheden dus aangenaam zijn, staat er een stevige wind dwars over veld, iets waar beide teams in de openingsfase aan moeten wennen. Rietmolen moet daarnaast ook erg wennen aan het kunstgrasveld, dat beduidend minder van kwaliteit is dan het eigen plastic. Beide factoren hebben invloed op de beginfase, die rommelig en gezapig is. Beide ploegen komen niet echt aan het voetballen, hoewel Rietmolen iets balvaster oogt, en er aldus weinig kansen zijn. Na een dikke tien minuten is balverlies van Karsten ter Braak aanleiding tot een eerste mogelijkheid voor de gevaarlijke Buurse-aanvaller Jeffrey Bomkamp als hij door kan stomen naar doelman Jeroen Hartgerink. Jeroen komt als gebruikelijk overtuigend uit zijn doel met dit keer een lelijke botsing tot gevolg. Beide spelers gaan naar de grond en hebben behoefte aan verzorging. Niet veel later nog een momentje voor Bomkamp die zijn inzet door Jeroen met de voet gekeerd ziet worden. Dan is het de beurt aan de Rietmolense voorhoede om zich te laten gelden. Een goede aanval over de rechterflank resulteert in een voorzet van rechtsback Frank Geerdink, waarna centrumspits Rick ter Braak zich met een goede loopactie vrij beweegt en gedecideerd de 0-1 binnen schiet, jippie! Zijn eerste deze competitie, altijd lekker voor een spits. Na de openingstreffer lijkt Buurse van slag; de roodwitten bakken er weinig meer van. Dit tot onvrede van trainer Misana, die in woord en gebaar zijn spelers tracht aan te sporen, gevolgd door een waterval aan krachttermen. Een op dat moment passerend groepje gereformeerde fietsers is er niet van gediend en wijst de trainer er fijntjes op dat er op zondag niet gevloekt dient te worden. Als de moraalridders voorbij gepedaleerd zijn, keert de rust terug op ’t Doornbos. Scheidsrechter Ten Dam vat dat wat te letterlijk op en besluit de eerste helft middels een drievoudige fluittoon.
Als de spelers de danig krappe kleedkamers uit komen voor de tweede helft, staat er nog steeds een flinke bries. In het eerste kwartier gebeurt er weinig noemenswaardigs. De roodwitten proberen op zoek te gaan naar de gelijkmaker maar zijn onmachtig. Aan Rietmolenzijde valt Patriek Piepers uit met, naar eigen zeggen, een enkel die ‘op slot staat’. Naar verluidt heeft hij de sleutel nog niet gevonden. Hij verlaat als een afgeturfde tosti het veld en wordt vervangen door Wesley Meulenkamp, die weer fit is na een bovenbeenblessure. De Buurser aanvalsdrang heeft ondertussen nog steeds weinig om het lijf. Slechts uit standaardsituaties kan het af en toe tot de Rietmolense zestien geraken. Na een vrije trap tegen wordt Rietmolen gevaarlijk uit de omschakeling na een goede pass ‘over de hele’ van Wesley op Sander te Rietmole, die een schot produceert maar mist. Na ruim een uur spelen dan eindelijk een échte kans voor de roodwitten als Bomkamp van rand zestien vrij kan uithalen. Gelukkig ketst het schot af op een Rietmolens been, anders had hij er zomaar in kunnen vliegen. Aan de overkant weet ook Rietmolen even later gevaarlijk te worden als ook Wouter te Rietmole vrij mag aanleggen van eenzelfde afstand. Zijn inzet mist echter overtuiging en waait over. Hoofdtrainer Kevin Vos besluit verse krachten in te brengen en vervangt Karsten voor Joren Vrielink en even later Wouter voor Robbin Dieperink. Robbin valt goed in in de punt van de aanval en maakt met veel werklust de Buurser verdediging het leven zuur. Zo zuur zelfs dat de doelman hem besluit neer te leggen in eigen zestien, penalty. Een gevalletje ‘hij kan hem geven’, en de arbiter doet dat dus ook. Aanvoerder Twan Tenhagen, vlak daarvoor nog behandeld aan zijn enkel, legt aan voor de pingel. Normaal gesproken een zekerheidje, maar vandaag produceert hij de slechtste strafschop uit zijn carrière. Zo blijft de voorsprong krap met nog een minuut of tien te spelen. Desalniettemin kan Buurse in de slotfase geen aanval van naam meer produceren en verliest zodoende met 0-1 van de blauwwitten.
En dus verlaten de meegereisde fans tevreden het sportpark. De állergrootste fan echter, Saar Vos, vond het allemaal iets minder interessant en is in haar Hup Blauw-rompertje in slaap gedommeld.
Volgende week uit naar koploper Tubanters.
Sportieve groet en tot dan!
Jean le Tieb