Op deze tweede paasdag, in Rietmolen omgedoopt tot Super Sunday on Monday, moet het eerste elftal ongelukkigerwijs een uitwedstrijd inhalen. Op een matig Haaksbergs grasmatje komen de blauwwitten slecht uit de startblokken, maar weet men via een penalty van Twan Tenhagen toch op voorsprong te komen. En hoewel Haaksbergen in de tweede helft nauwelijks meer iets in de melk te brokkelen heeft, lijkt een van richting veranderde vrije trap, die uit de kluts binnen gewerkt wordt, het duel met een remise te beslechten, ware het niet dat in de slotminuten van de blessuretijd Jorrick de Lange een corner hard raak kopt en zo alsnog de Rietmolense zege veiligstelt.
Paasmaandag en dat betekent net als vorig jaar Super Sunday, in dit geval ‘on Monday’, een schot-in-de-roosconcept dat inmiddels bij vele omliggende verenigingen naar Rietmolens voorbeeld navolging heeft gekregen, zoals daar zijn Sp Neede, vv Reünie, Hoeve Vooruit en vv Bentelo. De hele dag festiviteiten in de voetbalkantine terwijl ondertussen alle seniorenelftallen op de omliggende velden hun thuiswedstrijden afwerken. Dat wil zeggen, normaal gesproken, want het is nota bene Rietmolen 1 dat een inhaalwedstrijd uit bij Haaksbergen toebedeeld heeft gekregen. U weet, bij de minste hoeveelheid hemelwater raakt het Haaksbergse speelveld al onbespeelbaar en zodoende kon dit duel enkele weken geleden geen doorgang vinden. Vv Haaksbergen is trouwens niet meer de grote speler in het regionale amateurvoetbal van, pak ‘m beet, de jaren zeventig, toen het furore maakte in de hoofdklasse amateurs. Pakken we de stand heden ten dage er even bij dan zien we dat Haaksbergen laatste staat in de laagste amateurklasse. Van een hoofdrol in een A-film naar een bijrol in een bedenkelijke C-film.
Geen bijrol voor Rietmolen dit seizoen, want het heeft zelfs, na het verrassende gelijke spel van Bentelo bij Phenix afgelopen donderdag, nog een minieme kans op de tweede-periodetitel. Dan zal er vandaag met meer dan tien goals verschil gewonnen moeten worden, maar dat lijkt al op voorhand naar het rijk der fabelen te kunnen worden verwezen, aangezien de blauwwitten onder de kolom ‘doelpunten voor’ alleen Buurse, Haaksbergen en Vosta onder zich weten.
Rietmolen is dit seizoen dus allesbehalve een doelpuntenmachine en dat laat zich ook vandaag weer blijken. De kunstgrasgeneratie heeft moeite met het weliswaar mooi gelegen, klassiek aandoend veldje, maar waarvan geen meter vlak ligt. Het is dan ook Haaksbergen dat in de openingsfase de overhand heeft en Rietmolen al met de kop in de kantine thuis lijkt te zijn want scherp oogt men allerminst, al in de derde minuut piekfijn geïllustreerd door doelman Jeroen Hartgerink die luid ‘los’ roept bij een hoge vrij trap, maar de bal volledig mist, waarna hij van geluk mag spreken dat de Haaksbergse linksbuiten in het zijnet kopt. Jeroen maakt zijn fout goed door even later in een 1-op-1-situatie knap redding te bieden en hij ziet even later een schot van Lars Heijboer net naast gaan. Rietmolen weet er niks tegenover te zetten, behalve dan enkele gevaarlijk indraaiende corners van Joren Vrielink, die weer eens vanaf linksbuiten mag starten. Maar toch doet zich ineens een buitenkansje voor als Jorrick de Lange neergelegd wordt in de vijandelijke zestien en aanvoerder Twan Tenhagen de toegekende penalty feilloos raak schiet: 0-1. Lang kan Twan echter niet van zijn treffer genieten, want hij gaat lelijk door zijn enkel en moet zich laten vervangen door Justin Bomers.
In de tweede helft komt Rietmolen beter voor de dag, niet in de laatste plaats vanwege de steeds sterker staande wind in de rug. De Haaksbergse storm lijkt daarentegen te zijn gaan liggen, want tot echte kansen komt men nauwelijks meer. Rietmolen ruikt wel de dubbele voorsprong als eerst Jorrick hard op de keeper schiet en even later Sander te Rietmole de bal zomaar in de voeten krijgt van diezelfde keeper, maar zijn afstandsschot faliekant mislukt. Met nog een dikke twintig minuten te spelen is Rietmolen aan zijn tweede en meteen ook laatste wissel toe, Patriek Piepers vervangt Joren Vrielink. Patriek is van 1985, 37 jaar oud, en alles wat tegenover hem staat is gewoon een hele generatie jonger. Op nummer zestien Robin Vedders uit 1999 na, is de gehele Haaksbergse selectie in dit millennium geboren. En hoewel de kracht langzaam uit de jonkies weggevloeid lijkt te zijn, is het toch ineens de linksbuiten die, na Rietmolens defensief falen, de gelijkmaker op de schoen heeft, oog-in-oog met Jeroen. Wat de linksbuiten echter niet weet, maar snel achter zal komen, is dat Jeroen de laatste weken haast onklopbaar is in dit soort 1-op-1-momenten, en ook nu weer een puike redding in petto heeft. Het luidt een slotoffensiefje van Haaksbergen in, waarbij Rietmolen toch vooral verzuimt van de geboden ruimte te profiteren. Een opzichtig duwtje van Bas Essink in de laatste minuut van de reguliere speeltijd, betekent nog een Haaksbergse vrije trap op een hele gevaarlijke positie, midden voor de goal op zo’n achttien meter. Wanneer de bal via een hoofd in de muur omhoog vliegt, en Jeroen al in de hoek ligt, is het voor de Haaksbergse inlopende mensen een koud kunstje het speltuig uit de kluts in het net te werken: 1-1. Over de gehele wedstrijd bekeken misschien terecht, maar voor Rietmolen toch een grote domper. En dus gaat men in de ruim bijgetrokken blessuretijd nog vol voor winst. Een schot van Sander gaat voorlangs, maar even later is het Jorrick de Lange, die eigenlijk vrij kort is, die uit een zelfversierde hoekschop ragfijn de winnende treffer tegendraads binnen kopt. U weet, bij koppen gaat het niet om de lengte, maar veel meer om de timing, en dat laat Jorrick, net als vorige week, weer zien: 1-2!
Door de zege wordt de Super Monday een echte Super Monday en hoewel de tweede periode aan de neus van Rietmolen voorbij gaat, blijkt het, net als de Rietmolense kantine vandaag, een blauwwit feestje te zijn geworden: Bentelo op 1, Hengelo 2 en Rietmolen op 3. Volgende week krijgen we wederom een Super Sunday voor de kiezen, dan uit bij Bentelo. Zware tijden.
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb