Voor zover we hebben kunnen nagaan is dit de eerste keer dat Rietmolen in Neede de grote buurman verslaat. Een schitterend resultaat dat gezien de wedstrijd alleszins verdiend is. Met meer felheid en doorzettingsvermogen is men de baas op het middenveld en geeft het weinig weg. In de eerste helft is het Koen Waanders die zich uit een hoekschop tot ‘man of the match’ kroont waarna Rietmolen in het vervolg verzuimt zich verder te belonen. Needse kansen zijn op een hand te tellen en tot een echt slotoffensief is het niet in staat. Zo gaan er drie heerlijke punten mee in de tas naar het kerkdorp, hulde boys!
Neede-Rietmolen, de laatste jaren verworden tot dé derby voor de blauwwitten. Deze wedstrijd zou het afgelopen seizoen het hoofdmenu vormen van de eerste Needse Super Sunday – naar goed Rietmolens voorbeeld – maar werd het eerste slachtoffer van Marks pièce de résistance, de ‘intelligente lockdown’. Momenteel zitten we in een nasleep daarvan, of eigenlijk een terugkeer die kant op helaas. In dat kader is in gezamenlijk overleg besloten Rietmolense supporters ten zeerste af te raden naar Sportpark ’t Haantje af te reizen. De blauwwitten zullen het dus zonder de normaal gesproken zo fanatieke fanschare moeten doen, erg zonde. Slechts 250 man wordt vandaag toegelaten, onder wie John Panhuijsen, neutrale toeschouwer van beroep, die élke Nederlandse amateurclub een voor een afgaat. Het is me wat. Van horen zeggen begrijpen we dat zijn duizendste bezoek volgende week in Rietmolen zal zijn!
Voor Rietmolentrainer Frank Bruins is ’t Haantje bekend terrein. Hij heeft hier als trainer van het tweede elftal zijn TC2-diploma gehaald en treft in Neede-trainer Nick van der Luyt een belangrijk figuur uit zijn verdere trainerscarrière. Van der Luyt kennen we namelijk als Torjäger uit de bloeiperiode van SP Rekken toen, jawel, Frank Bruins daar trainer was. En om Frank, TVO-man van origine, zich nog wat beter thuis te laten voelen speelt Neede vandaag voor de gelegenheid in de TVO-kleuren met een wit shirt, zwarte broek en dito kousen. Sympathiek. De witzwarten kennen een belabberde start van het seizoen. Vorige week ging de seizoensopener met 4-1 verloren bij SV Delden en in de bekercompetitie zien we een 1-8 thuisnederlaag tegen derdeklasser MVV uit Harbrinkhoek. Au! En we kennen het verhaal. Wat een blessures, wat een blessures. Maar goed, als club met ruim 700 leden kan Neede vast wel een blikje kwaliteitsreservespelers open trekken, niet waar? Bij Rietmolen zien we een inmiddels vertrouwde basisopstelling waarmee Bruins de laatste tijd werkt aan een stabiel elftal, gebrand op een betere seizoenstart dan de vorige.
De openingsfase verloopt aftastend met wat speldenprikjes over en weer en als meest opzienbarende moment een te korte terugspeelbal van Wesley Meulenkamp die doelman Thom Lansink in de problemen brengt, maar net op tijd weggewerkt kan worden door laatstgenoemde. Rietmolen komt langzaam maar zeker steeds beter in de wedstrijd en ziet dat halverwege het eerste bedrijf beloond worden als een hoekschop door Koen Waanders op doel gewerkt wordt met wat hij noemt een halve omhaal. Ik zou het liever willen bestempelen als een ‘motorisch gebrekkig capriooltje’, maar afijn. Hij kan het hebben mensen, hij wordt namelijk man van de wedstrijd door de rebound wél goed te raken en links in het hoekje te schuiven, 0-1! Dat hadden we nodig! Het sportpark verstilt en we horen alleen het gejuich van spelers en staf. Een vreemde gewaarwording, maar de vreugde is er niet minder om. In het vervolg twee identieke grote Rietmolenkansen voor de gebroeders Te Rietmole die het beide niet lukt een lage voorzet in het doel te glijden. Het grootste Needse gevaar voor rust ontstaat in de laatste minuut als Koen een bal verkeerd raakt, Thom besluit zijn goal uit te komen maar mis tast en Frank Geerdink nodig is om de Needse inzet van de doellijn weg te werken.
Aan Needse zijde wordt in de pauze Mitchel Reesink ingebracht die we kennen als technisch begaafde spits met een goed schot, maar log van gestalte. Toch kan hij in eerste instantie ook geen verschil maken. De eerste tien minuten na rust kenmerken zich namelijk door goed Rietmolens pressievoetbal, met al meteen dé kans om de marge te verdubbelen. Sander te Rietmole zet samen met Wesley Meulenkamp druk op de doelman die prompt Wesley in de voeten speelt. Die moet hem dan afgeven aan Sander die helemaal vrij staat, maar verkiest zelf te stiften. De bal gaat over, maar de toon is gezet. De goede fase wordt abrupt onderbroken door een snoeihard Reesink-schot van net buiten de zestien dat maar rakelings voorlangs gaat. Zie het als een waarschuwingsschot, heren in blauw. Niet te veel ruimte weggeven is het devies. Met nog een halfuur op de klok wordt Harm Vogt gewisseld voor Karsten ter Braak, die de hem gegunde speeltijd steeds verder ziet oplopen na zijn kruisbandoperatie in januari. Rond diezelfde tijd onderging Neede-topper Sem Kolkman eenzelfde operatie. Hij is echter nog niet inzetbaar, maar het is voor Neede te hopen dat dat snel wel het geval is, want best is het allemaal niet. Rietmolens duo Meulenkamp-Te Lintelo heeft het middenveld stevig in handen door de meeste duels en tweede ballen te winnen. Karsten etaleert ondertussen zijn schitterende rechter die een schot produceert dat maar net naast gaat. Vlak daarna de grootste Needse kans in de tweede helft als Stijn Markerink via een een-twee de Rietmolense zestien penetreert, maar over schiet. De spannende strijd wordt voortgezet nadat Justin Bomers voor Job Vogt gewisseld is, waarna Needse vleugelspeler Warnar een mislukt schot nog bijna bij de tweede paal in het netje ziet vallen. Dat zou wat zijn. Het gebeurt niet en ook van een slotoffensief is nauwelijks sprake. Karsten probeert het nog eens vanaf de middencirkel en in de slotseconden gaat een fijn schot, dit keer met links, maar net naast. Het is wachten op het eindsignaal, dat lang duurt, maar onvermijdelijk de winst voor Rietmolen betekent.
Zo is Neede ‘t haasje op ’t haantje en gaan de drie punten mee naar Rietmolen, de thuisclub droefgeestig achterlatend. We zien dat komende tegenstander Rekken ook zijn derby tegen de grote broer wint, dus dat wordt interessant volgende week. Daarbij zoals we inmiddels weten geen toeschouwers en dus geen John Panhuijsen, en zijn we weer één stap verwijderd van waar dit verslag mee begon, geen amateurvoetbal door een lockdown of iets soortgelijks. Dat moeten we met zijn allen zien te voorkomen. Eerst maar eens Rekken thuis.
Sportieve groet en niet tot dan,
Jean le Tieb