Aan betere tegenstanders weet Rietmolen doorgaans goed weerstand te bieden en vandaag is geen uitzondering. Koploper Hengelo wordt het vuur na aan de schenen gelegd en Rietmolen komt via Jorrick de Lange dan ook snel op voorsprong. Daarna nemen de gasten het heft in handen, maar weet men uit een hele reeks kansen slechts de gelijkmaker te produceren. In de tweede helft wordt niet meer gescoord, maar het wordt nog wel even fel met onder meer een rode kaart voor de Hengelose Davey Tel voor natrappen.
Wie vanmiddag de bestuurskamer van VV Rietmolen binnenloopt ziet daar groot aan de muur een OneLove-vlag hangen. Ja, ook Rietmolen gaat met de tijd mee. De OneLove-campagne waar vorige week in de eredivisie zoveel om te doen was. Redouan El Yaakoubi van Excelsior verloor er zelfs zijn aanvoerderschap door. Eigenlijk ook wel vreemd toch dat spelers gedwongen worden een uiting van ónze normen en waarden te dragen terwijl ze tegelijkertijd verboden wordt politieke uitingen op hun lichaam of kleding te dragen. Pieter Cobelenz verwoordde het in VI treffend door te stellen dat je, uitgaande van de vrijheid van meningsuiting, dan in ieder geval ook vrijheid van géén meningsuiting hebt. Verhelderende teksten, niewaar? Trouwens, De Tegenpartij van vrije jongens Jacobse en Van Es zou korte metten hebben gemaakt met dit hete hangtaboe. In hun verkiezingsprogramma Rugop ’81 wordt dan ook de vloer aangeveegd met dit soort politiek correcte lulkoek: ‘moge wij eve overgeve!’
De Tegenpartij van vandaag is HVV Hengelo, vrije jongens die geen blad voor de mond nemen: ‘samen voor ons eigen’. ‘Ons eigen’ betekent in dit geval het kampioenschap, want men is lijstaanvoerder nadat het vorige week Bentelo met 2-1 naar de ratsmodee hielp. Met het nodige zelfvertrouwen paradeert men dan ook Sportpark De Wieken op, om vervolgens een muziekbox Nederlandstalige knallers te laten uitspuwen. Ik zei het u al, vrije jongens. ‘Dit Rietmolense varkentje zullen we ook wel even wassen’, hoor je ze denken. Niet zo gek ook, gezien de eenvoudig ogende 6-1 thuisoverwinning eerder dit seizoen. Maar schijn kan bedriegen, want wie de eerste helft heeft gezien, kan eigenlijk nauwelijks bevatten dat er zo’n eclatante zege voor de Hengeloërs uit de bus rolde. Origineel waar.
Het is een mooie zonnige zondagmiddag en voor Rietmolense nummer tien Wouter te Rietmole wordt-ie nog zonniger, want hij is voor het eerst in zijn leven als speler van de week gekozen, pupil van de week Pien ten Elsen gunt hem die eer. ‘Dit is mijn dag’, moet Wouter denken en vliegt er dan ook vol in, al meteen resulterend in een botsing en een kapotte bovenlip. Het eerste kwartier gaat het mooi gelijk op, waarbij het duel zich voornamelijk op het middenveld afspeelt, maar dan is daar ineens Thijmen Grootholt die de opening vindt op rechts en vanaf de achterlijn voor weet te geven. Rietmolentopscorer met zes goals Sander te Rietmole staat al klaar om het kleinood binnen te knikken, maar daar denkt Jorrick de Lange, met eveneens zes goals medetopscorer, anders over. ‘Die is voor mij’, zal hij denken, en hij zet gedecideerd zijn hoofd tegen de bal, die vervolgens in het net verdwijnt: 1-0. Hengelo heeft tot dan toe nog niet zo veel van zich laten horen. Het varkentje blijkt toch iets lastiger te wassen dan gedacht, maar in de 18e minuut is er ineens een hoge bal die voor doelman Jeroen Hartgerink een hete bitterbal blijkt, want hij verliest de grip en ziet in de scrimmage die volgt de bal nog bijna in het doel verdwijnen. Het zou het begin blijken te zijn van een fase van zo’n tien minuten met aanhoudende Hengelose kansen en mogelijkheden. Wouter moet reddend optreden bij de tweede paal na een corner, en ook Jeroen moet geregeld redding brengen. Aan de andere kant is het Sander die dolgraag weer op gelijke hoogte wil komen met Jorrick, maar hard de buitenkant van de paal raakt. En net als je denkt dat de Hengelose storm overleefd is, valt de 1-1 uit een corner. Eigen doelpunt van Justin Bomers, ook dat nog.
Na rust weer een stuk gelijk opgaander spelbeeld, hoewel het wel Hengelo is dat iets sterker oogt. Gevaarlijk wordt het echter nauwelijks meer. Wellicht dat het inbrengen van Rietmolen 1-debutant Youri Morsink, vanmorgen nog doeltreffend bij het tweede, nog wat uithaalt. Hij vervangt Sander. Maar nee, tegen het eind wordt het voetballend minder en minder, maar spannend blijft het niettemin. Hengelo wil hier geen puntverlies lijden in de strijd om het kampioenschap en Rietmolen heeft nog wat goed te maken van de heenwedstrijd. Met nog een dikke tien minuten te spelen is er een harde, maar faire tackle van Thijmen op Hengelose nummer tien Davey Tel, die samen met een paar teamgenoten stampij begint te maken, wat hem en een teamgenoot op geel komt te staan. Maar de kortsluiting bij Tel lijkt reeds gemaakt, want nog geen vijf minuten later besluit hij een duel om de bal met een trappende beweging richting het hoofd van Rietmolenaanvoerder Twan Tenhagen, die al op de grond lag, en hebben we de poppen aan het dansen. Het opstootje van net is nu een opstoot geworden en het gaat er allesbehalve vriendelijk toe. Wanneer de gemoederen weer tot bedaren zijn gebracht rest arbiter Ottens niks anders dan Tel de rode kaart te tonen. Gek genoeg weet Rietmolen daar niet van te profiteren, sterker nog, ineens komen er kansen voor Hengelo. Eerst is het Daveys broer Henkie Tel, die mist, en even verderop in de blessuretijd toch de allergrootste mogelijkheid voor Hengelo, wanneer ze zomaar kunnen rondtikken in de zestien en via rechts kunnen vuren. De redding die Jeroen Hartgerink in huis heeft is echter fantastisch te noemen en hij redt dan ook het punt voor de blauwwitten. Zo blijft het 1-1 en hebben de vrije jongens geluk dat directe concurrent Bentelo, in een wedstrijd met een angstig gelijkend wedstrijdverloop, óók gelijkspeelt.
Rietmolen komt paasmaandag op super Sunday on Monday weer in actie uit bij vv Haaksbergen. Komt allen! Oh nee, toch niet.
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb