Bij Sportclub Overdinkel komt Rietmolen goed voor de dag. Vooral in de eerste helft is het de bovenliggende partij, maar het vergeet zichzelf te belonen door de nodige kansen te missen. In de tweede helft komt de thuisploeg vroeg op een 1-0 voorsprong, maar een schitterende vrije trap van Joren Vrielink betekent kort daarna de gelijkmaker. Als ook daarna Rietmolen zijn goede kansen blijft missen, en Overdinkel vanuit de counter tweemaal dodelijk is, betekent de 3-1 eindstand een onbevredigend eindresultaat. Snel het vizier op volgende week wanneer de competitie begint!
Overdinkel uit dus. Het vorige potje hier was eind 2018 en resulteerde in een 2-0 overwinning voor de Overdinkelnaars. Wat bij hen echter meer in het geheugen gegrift zal staan, is de wedstrijd in Rietmolen enkele maanden later in datzelfde seizoen. Met nog drie wedstrijden te gaan had Overdinkel de strijd om de titel nog volledig in eigen hand, maar zag het in Rietmolen die kans vervliegen na een 3-3 gelijkspel in een zinderend duel. TVO werd kampioen en Overdinkel bleef in de vierde klasse, werd niet meer bij Rietmolen ingedeeld, maar verbleef in het Twentse. En dat blijkt toch een wat achtergesteld gebied te zijn. Het kraanwater hier in Noord-Oost Twente is namelijk ondrinkbaar. En dus pompen de Rietmolenaren wat eigen water uit de Schipbeek om ook bij deze uitwedstrijd verzekerd te zijn van voldoende hydratatie. Middeleeuwse taferelen naar wij dachten. Ook qua gras loopt men hier wat achter, want we spelen vandaag op een ouderwetse natuurgrasmat. Maar het moet gezegd, de mat ligt er perfect bij. Net nieuw aangelegd deze zomer naar we vernemen. Ook de bal heeft een mooi klassiek – wit met zwarte vlakken – uiterlijk en dus zijn alle ingrediënten aanwezig voor een ouderwets mooie pot voetbal. En dat wordt het ook.
Na een minuut stilte voor overleden Overdinkels erelid Jan de Boer is de beginfase wat slordig. De blauwwitten moeten duidelijk even wennen aan het natuurgras. Niet zo gek ook. De laatste wedstrijd op echt gras dateert van 26 januari 2020, ruim anderhalf jaar geleden, uit bij Hector. Maar na een minuut of tien vindt Rietmolen zijn draai en begint het beter te lopen. Het middenveld komt stevig in handen van het trio Meulenkamp – Te Lintelo – Piepers en ook de verdediging staat goed. Tegenspoed is er al in de 7e minuut voor Overdinkel als Rick Hagmolen of ten Have, hij is er zelf nog niet uit, geblesseerd raakt en wordt vervangen door Darren Verbeek. Maar is het wel tegenspoed? Verbeek kennen we namelijk nog uit het vorige potje hier, die 2-0 nederlaag, toen hij met zijn snelheid de Rietmolense defensie het vuur na aan de schenen legde en een groot aandeel had in de Overdinkelse zege. En dat zal ook dit keer het geval zijn, maar daarover later meer. Het Rietmolense overwicht uit zich spoedig in de eerste kansen als Sander te Rietmole net niet bij de bal kan na een voorzet van Job Vogt, broer Harm vogt even later een schot gepakt ziet door de keeper en hetzelfde lot een schitterend schot met links van Patriek Piepers bezegeld is. Overdinkel kan er weinig tegenover stellen, het moet het vooral hebben van de tegenstoot na Rietmolense foutjes in de opbouw. De Rietmolense kansen worden daarentegen groter en groter. Een schot van aanvoerder Twan Tenhagen op nog geen vijf meter van het doel gaat over en even later zijn er twee kansen kort achter elkaar voor Job Vogt, waarvan met name de tweede gevaarlijk is. Een geweldige bal van grote broer Harm wordt door Job schitterend aangenomen, maar hij ziet zijn inzet met links via de doelman op de lat verdwijnen. Vlak voor rust is ook Niels te Lintelo dicht bij de openingstreffer, maar hij loopt zijn inzet naast het doel. Zo vergeet Rietmolen zichzelf te belonen in het eerste bedrijf.
En dan treedt een aloude voetbalwet in werking. Maak je hem zelf niet, dan maakt de tegenstander hem vroeg of laat. Zo geschiedt nog geen vijf minuten na rust als Verbeek, daar is-ie dan, een sprintduel wint van de laatst overgebleven Rietmolense verdediger Frank Geerdink, Jeroen Hartgerink omspeelt en eenvoudig afrondt: 1-0. Gelukkig laat het Rietmolense antwoord niet lang op zich wachten. En wat voor een antwoord! Een overtreding op Patriek Piepers wordt bestraft met een vrije trap een paar meter buiten de zestien, iets rechts van de goal. Ideaal voor een linkspoot. En ach, kijk eens wie we daar hebben, Joren Vrielink, linkspoot van beroep. Hij overtreedt eerst de hoofdregel bij vrije trappen en penalty’s, zélf de bal klaar leggen, maar dat ‘boeit me niks’ zo zou hij later verklaren. En dat blijkt! Middels een geweldige trap met de juiste snelheid en curve die onderkant lat onhoudbaar voor de keeper in het net verdwijnt, zet hij de 1-1 op het scorebord. Maar ook daarna blijft Rietmolen kansen missen. Flitsende snelle aanvallen vinden steeds niet hun weg naar het doel, het wordt een itererend gebeuren. Grote kansen zijn er achtereenvolgens voor Sander, Patriek en Niels, alvorens de blauwwitten wederom het deksel op de neus krijgen uit een counter van de Overdinkelnaars, wederom in de persoon van Verbeek die in tweede instantie zijn spits in de gelegenheid stelt de 2-1 te scoren. Teken voor coach André Oosten om te gaan wisselen. Patriek eruit voor Yordi Rupert en Bas Essink maakt plaats voor Dennis Vrielink. Een afstandsschot van Job Vogt betekent ook diens laatste wapenfeit en hij wordt, samen met broer Harm, gewisseld voor Mees Geerdink en Jorrick de Lange. In de slotfase kan Rietmolen echter geen vuist meer maken. Het probeert het wel, maar eigenlijk zijn het de heren in het roodzwart die vanuit snelle counters gevaarlijker worden, hetgeen beloond wordt met de 3-1 diep in blessuretijd. Weer is het invaller Darren Verbeek die aan de basis van het doelpunt staat, zoals bij elk Overdinkels doelpunt; hij mag zich met recht ‘man of the match’ noemen.
Een 3-1 nederlaag dus. Maar niet getreurd, de beker geldt nog als oefencampagne en dus gaat het vizier snel naar volgende week wanneer de competitie begint. Die gaat voor Rietmolen van start met liefst drie uitwedstrijden op rij, te beginnen op het Goorse Sportpark ’t Piepwillem tegen VV Twenthe.
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb