Super Sunday dit keer geen puntenbrenger voor Rietmolen

Op deze derde editie van Super Sunday, vandaag voor de gelegenheid omgedoopt tot ‘Super Sonntag’, weet Rietmolen 1 voor het eerst niet de kers op de Rietmolense puntentaart te zetten. Het verliest met 2-5 van Vios Beltrum. De blauwwitten weten door goed druk te zetten het opbouwspel van de gasten te ontregelen, maar is zelf aanvallend onmachtig om de Beltrummers pijn te doen. Die beschikken op hun beurt wél over individuele aanvallende kwaliteit, iets wat Rietmolen eigenlijk het hele seizoen al ontbeert. Treffers van Robbin Dieperink en Patriek Piepers verzachten de pijn, maar meer ook niet.

Vandaag is een grote Rietmolense feestdag. Het is pas de derde editie van dit evenement, maar nu al niet meer weg te denken van de Rietmolense sportkalender. ‘Super Sonntag’ dus. Vandaag volledig in Duitse sferen, compleet met Bier und Bratwurst, Glücksrad en zangeres Demi Westerhof in appetijtelijke dirndl-jurk, om het plaatje te completeren. Toepasselijkerwijs gaan de Beltrummers vandaag volledig in het rood-geel-zwart gekleed, eensluidend de Duitse vlag. Wat een sympathieke geste.

Daar in Beltrum werd eerder dit seizoen een zware 0-5 nederlaag geleden. Vios-trainers Kevin Vos en Ruud Denekamp wisten uiteraard precies hoe de blauwwitten pijn te doen, daar zij de afgelopen twee jaar er de technische staf vormden. Met name in de tweede helft zagen we een onherkenbaar Rietmolen dat er meermaals doodeenvoudig uit gecounterd werd. Destijds kende huidige Rietmolentrainer Frank Bruins de nodige personele problemen, maar vandaag is iedereen fit. Wat heet, de reservebank is overvol met liefst zes spelers die hopen op wat invalminuten. Alhoewel, het weer is dusdanig bagger dat ze op de bank eigenlijk wel prima vertoeven. WC-weer heet dit. Als in West-Circulatie, maar tegelijkertijd ook synoniem voor wat je er het beste mee kan doen, door de WC spoelen! Ik zal u de verdere synoptische meteorologische analyse besparen.

Aldus geteisterd door regen en wind gaat de wedstrijd, ook niet voor het eerst dit seizoen, dramatisch van start. Een vrije trap een paar meter voor linker punt zestien wordt door Wim Helmers niet al te hard om de muur in de linker onderhoek gekruld, waarbij doelman Jeroen Hartgerink er ‘niet goed uitziet’, zoals dat dan heet. 2^e minuut, 0-1, oef! De blauwwitten herpakken zich echter snel en goed. Het kenmerkende Beltrumse lange-halen-snel-thuisvoetbal is er vakkundig uit geramd door de heren Vos/Denekamp. ‘Verzorgd voetbal’ is nu het credo. Altijd maar dat opbouwen via ‘de zes’ en de backs, we kennen het riedeltje. Goede pressie erop en ze weten het niet meer. Appeltje, eitje. De Rietmolense spelers snappen wat er gevraagd wordt en Vios krijgt in het vervolg van de eerste helft geen fatsoenlijk opgebouwde aanval meer voor elkaar en verzandt in onderlinge ergernis en misbaar, een en ander leidend tot de nodige migraine-aanvallen bij Denekamp, zo zou hij later verklaren. Maar, jongens in blauwwit, áls je dan de bal verovert op helft tegenstander, doe er dan ook wat mee! Het mag niet zo zijn, de gegeven situaties worden niet goed uitgespeeld en dan loert er altijd dat gevaar. De Rietmolense spelwijze met hoog druk betekent namelijk onvermijdelijk dat je met veel ruimte in je rug speelt. Eén moment van onoplettendheid en het ligt helemaal open, zoals geschiedt in de 39^e minuut wanneer een uitbraak door de as vakkundig afgerond wordt door vleugelspits Freek Helmers, 0-2. Potjandrie.

Ook de tweede helft begint dramatisch. Wederom binnen twee minuten ligt-ie in het netje. Slecht Rietmolens verdedigen stelt wederom Freek Helmers in staat de 0-3 op het scorebord te brengen. Nog geen tien minuten later volgt ook de 0-4. Alweer Vios’ Freek die met een mooie stift over Jeroen in de verre hoek doel treft. Leuk stiftje, dat wel, maar een ‘Berghuisje’, Freekie? Kom op zeg. Waar zijn je schoenen, Freek? Trek ze maar gauw weer aan. Geinponem. De hattrick, die mag je hebben, maar daar laten we het bij. Intussen lijkt de Beltrumse defensieve aandacht wat te verslappen, want met grossiert in fouten en slordigheden. Bij een van die momenten kan Rietmolenspits Sander te Rietmole zo de bal oppikken en op doelman Schutten af, die vakkundig omspeeld wordt en het doel helemaal open ligt. Hij besluit om z’n chocoladebeen heen te draaien en met rechts af te ronden. Voorlangs! Tja, als we dit soort kansen al gaan missen… Robbin Dieperink laat even later zien hoe het wél moet. Wederom is het Beltrums gepruts dat de kans inluidt, dit keer mooi over de doelman gestift door Robbin, 1-4. Een doffe dreun tegen het plexiglas van de Vios-bank is het enige wat we van Vos/Denekamp vernemen. Als even later, u raadt het al, Vios de bal wederom niet goed uitverdedigt en via een droge knal van Patriek Piepers de 2-4 op het bord verschijnt, komt gelijk die kans van Sander weer in het hoofd opborrelen. Wat als? Tja, daar hebben we niks aan, ‘als’ slaat als een tang op een Beltrums varken. En daar zijn er veel van. Nou goed, defensief gepruts is niet alleen aan de Beltrummers toebedeeld, ook blauwwit kan er wat van. Vios-spits Jurgen Wiegerinck kruipt bij een doorgekopte bal heel slim achter de laatste linie vandaan om de 2-5 aan te tekenen. Een drievoudige wissel aan Rietmolense zijde kan het tij niet keren en dus kabbelt de wedstrijd richting een onbevredigend einde.

Ach ja, Vios heeft ook gewoon meer kwaliteit, daar moeten we eerlijk in zijn. De nare smaak wordt snel weggespoeld met de nodige Bier und Bratwurst in een bomvolle kantine en zo ontaardt een en ander vanzelfsprekend in een gezellige namiddag. Demi slaat onderwijl een nootje aan en doet dat alleraardigst, hoewel ze de keuze voor het openingsnummer waarschijnlijk aan een grondige heroverweging zal onderwerpen. Niet veel later kijkt Vos wat dullig uit de oogjes, ten teken dat er genoeg bier in de man zit en hij aldus verstandig besluit huiswaarts te keren. Voor hem betekent dat een reis naar het nabijgelegen Neede, dat toevallig ook de volgende Rietmolense tegenstander is. Altijd goed voor een kraker en ook daar Super Sunday. Wát origineel.

Sportieve groet en tot dan,

Jean le Tieb