Rietmolen mag in Borculo lang hopen op een stuntje in dit duel met een van de koplopers. Door compact te spelen weet het de gastheren lang van scoren af te houden, maar vlak voor het rustsignaal valt dan toch de 1-0 uit een kopbal van Jorn Geerligs. Ook in de tweede helft is het vooral een kwestie van tegenhouden, maar de blauwwitten krijgen toch ook hun kansjes, echter zonder resultaat. Wederom is het het naderen van het fluitsignaal dat Reünie tot scoren beweegt. Het weet in de ‘dying seconds’ nog tweemaal het net te vinden tegen de moegestreden Rietmolenaren.
In dit eerste uitduel in een bijna maand tijd mogen de blauwwitten afreizen naar Borculo. Het is de eerste wedstrijd van een trilogie tegen de gehele topdrie, ogenschijnlijk zware weken dus voor de nummer laatst van de ranglijst. Toch geven twee remises op rij enige aanknopingspunten voor de toekomst. Vandaag Reünie dus, elke keer als die naam over de lippen rolt, vraag je je af hoe ze er toch op gekomen zijn. En hoe het uitgesproken dient te worden. Want is het nu ‘Reünie’, als in hereniging, of het in de praktijk meer in gebruik geraakte ‘Reunie’, gemakshalve het trema negerend? Het kortstondige onderzoekje eindigt al snel op de website van de club, alwaar duidelijk wordt dat naam zijn oorsprong vindt in een fusie tussen Concordia en De Hagedissen, waar schijnbaar een hele reeks omkoopschandalen aan vooraf ging. Het is dus ‘Reünie’, inderdaad in de betekenis van ‘hereniging’, wat op zich weer vreemd is aangezien daarvoor nooit sprake is geweest van ‘vereniging’ tussen beide organisaties, maar afijn.
Naar de wedstrijd dan maar. Vorig seizoen ging een oefenpotje tegen de Borculoërs nog met 3-2 gewonnen. Toenmalig derdeklasser Reünie destijds in de hoek waar de klappen vielen – waar kennen we dat toch van? – en Rietmolen op weg naar een goede tweede seizoenshelft en plek in de middenmoot in de vierde klasse. Vandaag is de beginsituatie anders. Bij Rietmolen de nodige pijntjes en blessures. Toch kan coach Frank Bruins een representatief elftal en drie wissels op de been brengen, maar dan is het ook wel gedaan met de breedte van de selectie. Bij Reünie is die er wel en zijn er eigenlijk geen zwakke plekken te vinden. Spitsen Geerligs en Dagdelen zijn de meest in het oog springende namen, maar daaromheen een hele batterij goede spelers die met elkaar duidelijk de ambitie en potentie hebben zo snel mogelijk weer terug te keren in de derde klasse.
De wedstrijd gaat van start met een mooi klassiek speltuig, de traditionele wit-met-zwarte-vlekkenbal, op een al even traditioneel natuurgrasveldje dat er voor de tijd van het jaar toch prima bij ligt. Het spelbeeld voor vanmiddag wordt al snel duidelijk. Rietmolen zakt compact in op eigen helft en laat Reünie de bal, loerend op een sporadische uitbraak. De Borculoërs proberen op hun beurt via goed combinatiespel de aanvallende oplossing te vinden, iets wat ze in de openingsfase nauwelijks lukt. Er is slecht wegwerken van centrale verdediger Koen Waanders voor nodig om Reünie de eerste kans te gunnen. Dagdelen kan van dichtbij schieten maar doet dat recht op doelman Jeroen Hartgerink. Pas na een halfuur een tweede kansje, ditmaal voor Geerligs, alvorens Rietmolen gevaarlijk kan worden uit een fout in de Reünie-opbouw. Wouter te Rietmole vindt broer Sander die op de keeper af kan. Zijn schot is eigenlijk in de verkeerde hoek en zo een prooi voor doelman Janssen. Het zijn dit soort momenten waar Rietmolen het van moet hebben. Én corners, want dat zijn altijd kansen natuurlijk, maar we moeten daarbij het gevaar van de Borculose counters niet bagatelliseren. Rietmolen heeft de mazzel dat de roodwitten er slordig mee omgaan. Het duel lijkt met een 0-0 te gaan pauzeren, maar een momentje van ietsepietsie teveel ruimte weggeven wordt Rietmolen in de slotminuut fataal. Geerligs kan uit een afgemeten voorzet makkelijk de 1-0 binnen koppen.
Ook in de tweede helft eenzelfde spelbeeld. Reünie komt tot wat kleine kansjes en ook Rietmolen loert daarop. Dennis Vrielink kan schieten na eerst twee spelers knap uitgespeeld te hebben, maar ziet zijn inzet over gaan. Niet veel later is het Jeroen Hartgerink die, ver buiten zijn zestien, aan de zijlijn de bal verprutst aan Dagdelen die snel voor geeft. Jeroen is net op tijd terug om de slecht ingekopte bal eenvoudig klemvast te pakken en te doen alsof er niks gebeurd is. Reünie-trainer Jansen ziet de bui al hangen en staat vrij opgewonden te doen aan de zijlijn. ‘Hoog in de emotie’ schijnt dat tegenwoordig te heten. Zijn gemoedsrust wordt er niet beter op als Dagdelen even later met een vervelende hamstringblessure moet worden gewisseld. De aandoening lijkt besmettelijk want luttele minuten later is het Rietmolenspits Sander die met eenzelfde blessure gewisseld moet worden. Toch geven de Rietmolenaren niet op, ze weten dat er bij deze stand altijd een kans is op een stuntje. Toch mag het niet zo zijn. In de slotminuten besluit Reünie-middenvelder Van Donkelaar, tijdens momenten van Rietmolens opportunisme, de show te stelen door uit drie kansen er twee onberispelijk tegen de touwen te werken.
En zo druipt Rietmolen toch weer met een nederlaag af. Met name die laatste twee treffers zijn erg jammer, want 1-0 ziet er in de uitslagenlijst toch heel anders uit dan 3-0. Het negatieve doelsaldo loopt daarmee op naar een ontluisterende -23. De Rietmolense dames laten vandaag zien hoe je dat in een keer teniet kunt doen. Bij Phenix werd met 0-27 gewonnen. Laat het een inspiratie zijn. Toch gaat Rietmolen niet met lege handen naar huis, want tijdens de gezellige bazaar nadien wordt de Borculoers tijdens de vleesronde nog even enkele kilo’s lekkernij afhandig gemaakt. Heerlijk om op het rooster te leggen, eens zien of dat volgende week met UDI ook lukt!
Sportieve groet en tot dan,
Jean le Tieb