Een voetbalwedstrijd duurt doorgaans 90 minuten plus een beetje. Dat ‘beetje’ doet Rietmolen vandaag de das om. De blauwwitten zijn de gehele wedstrijd de bovenliggende partij, komen met voortreffelijke doelpunten op een verdiende 3-1 voorsprong, maar zien die in de slotfase als sneeuw voor de zon verdwijnen. Op onvoorstelbare wijze weet Tubanters in enkele minuten driemaal het net te vinden en zo een 4-3 eindstand op het wedstrijdformulier te zetten. Een ongelooflijke dreun voor spelers, staf en meegereisde supporters. Extra zuur is het dat men bij winst de koppositie van Tubanters zou hebben overgenomen. Dat zou een unicum in de clubhistorie zijn geweest. Het mag niet zo zijn.
Na een goede competitiestart gaat Rietmolen vandaag op bezoek bij De Tubanters dat als koploper de ranglijst aanvoert, hoewel dat in deze fase van de competitie nog niet zoveel zegt. Dankzij het nieuwe strookje asfalt dat ietwat meanderend van Rietmolen naar Enschede is neergelegd, rolt men in amper 20 minuutjes naar deze roemruchte club die zetelt op het complex van het voormalige en al even roemruchte Diekman-stadion. Dat was jarenlang de thuisbasis van FC Twente, maar werd gesloopt toen men verkaste naar het Arke stadion, nu Grolsch Veste geheten. Afscheid nemen van overbodige instituten, heel verstandig. Het is leuk om te zien dat, naast de vertrouwde groep fans, ook mensen van buurtverenigingen Neede en Lochuizen op hun vrije middag de trip hebben gemaakt. Deze tegenstanders van vorig seizoen zijn klaarblijkelijk benieuwd hoe het Rietmolen een niveautje hoger vergaat.
Van de tegenstander van vandaag is weinig bekend. Voor zover we hebben kunnen nagaan is dit waarschijnlijk de eerste keer dat beide teams tegenover elkaar staan, aangezien men de afgelopen decennia enkele niveaus hoger heeft vertoeft dan de blauwwitten. Maar ook Tubanters ontkomt niet aan de teloorgang die al enkele jaren gaande is onder de grote traditionele Enschedese clubs, we kennen de verhalen van Enschedese Boys en Sportclub Enschede, en is inmiddels afgezakt naar de vierde klasse. Overigens heeft Tubanters van laatstgenoemde geprofiteerd door enkele spelers over te nemen na opheffing van diens zondagafdeling.
Kwaliteit genoeg dus bij de blauwzwarten maar Rietmolen laat zich niet intimideren, heeft de groep compleet en fit, en begint overtuigend aan de wedstrijd. Het is mooi om te zien dat beide ploegen voetballende intenties hebben en het dus een aantrekkelijke en open wedstrijd lijkt te gaan worden. Het duurt niet lang voordat de eerste kansen zich voordoen. Tubanters kan een aantal keer gevaarlijk worden uit omschakelingsmomenten en ook Rietmolen laat zich niet onbetuigd als uit een corner Rick ter Braak kan inkoppen. Ervaren doelman Mulstege brengt redding voor de thuisploeg. De eerste helft vervolgt met een keur aan kleinere en grotere kansen beiderzijds. Toch is het Rietmolen dat balvaster, feller en fitter oogt. Vlak voor rust beloont het zichzelf door een werkelijk schitterend doelpunt van Wouter te Rietmole. Middenvelder Niels te Lintelo legt de bal piekfijn op de borst van diepe spits Rick ter Braak die hem op zijn beurt opdient voor de meegeslopen Wouter. Die twijfelt niet en volleert in de linkerhoek de 0-1 ruststand in de touwen.
Ook na rust is het Rietmolen dat overwicht houdt. Toch komt Tubanters na tien minuten langszij als balverlies van Wesley Meulenkamp een scherpe counter tot gevolg heeft die bij de tweede paal door linksbuiten Vargass binnen gewerkt wordt: 1-1. De withemden – men speelt vanmiddag in het uittenue – laten zich echter niet van de wijs brengen en blijven geconcentreerd en scherp spelen, vijf minuten later resulterend in een nieuwe voorsprong. Opnieuw wordt een voorzet in de zestien teruggelegd en binnen geschoten; ditmaal zijn Sander te Rietmole en Karsten ter Braak de laatste posten in wederom een mooie offensieve actie. Laatstgenoemde staat niet veel later aan de basis van de derde Rietmolentreffer als hij een afgemeten voorzet aflevert aan grote broer Rick die met een droog maar zuiver schot de 1-3 aantekent. De kerkdorpelingen spelen een gewonnen wedstrijd en gaan op zoek naar de 1-4, casu quo de genadeklap. Verdediger Koen Waanders krijgt een kans daartoe uit een corner en vervolgens nogmaals als hij er een Messiaanse pingel uitgooit, hoewel dat bij hem nét iets anders oogt, en kan schieten. Hij mist doel. Met nog een kwartier te spelen worden Robbin Dieperink en Patriek Piepers ingebracht voor Rick en Wesley, waar het beste van af lijkt te zijn. De tegenstander probeert aan te dringen maar kan weinig gevaar stichten. Toch valt de 2-3 na gepruts in de Rietmolense defensie in de 89e minuut. Compleet onnodige treffer natuurlijk, maar hij zorgt voor nieuw geloof bij de thuisploeg en Rietmolen weet van de weeromstuit niet meer waar het het heeft. Tubanters gaat va banque en past de ‘Harry, pompen maar!’-strategie toe. Met succes zowaar. Als de blessuretijd aanbreekt valt de 3-3 als Koen de bal probeert weg te koppen, maar zomaar een blauwzwarte vleugelaanvaller bedient. En alsof dat nog niet erg genoeg is, slaat het meest wrange noodlot toe in de laatste minuut van de extra tijd. Wederom wordt een lange bal niet goed verwerkt en belandt prompt bij aanvoerder Kutscher voor de voeten die het doodvonnis velt over de Rietmolenaren: 4-3. Wat een deceptie! De teleurstelling bij de spelers is enorm.
De onverdiende nederlaag laat trainersduo Vos/Denekamp genoeg stof ter contemplatie. Tubanterstrainer Tim Somberg probeert hen gerust te stellen en is zo billijk om toe te geven dat dit de meest onterechte overwinning is uit zijn trainerscarrière. En zo is het nadien toch nog gezellig in de bestuurskamer van de gastvrije club. De spelers zoeken echter het café op voor een avondje kapot zoep’n. Dat mag heren, maar daarna over tot de orde van de dag, het is tenslotte maar een spelletje. Een heel onrechtvaardig spelletje soms, dat wel.
Volgende week KSV Vragender thuis.
Sportieve groet en tot dan!
Jean le Tieb