Rietmolen heeft de gehele wedstrijd het overwicht maar heeft met name voor rust wat moeite met de tricolores uit Dijkhoek. Toch staan de blauwwitten in de pauze met 1-2 voor. Als na rust Patriek Piepers met een blessure uitvalt weet Rietmolen in het laatste kwart met tien man nog twee keer te scoren. De kampioenstrofee komt zo met rasse schreden dichterbij, want in de komende twee wedstrijden zijn nog slechts vier punten benodigd om de concurrentie op een onoverbrugbare achterstand te zetten.
De wedstrijd vandaag in het pittoreske Dijkhoek behelst een inhaalduel. De eerste poging, ergens in november, vond geen doorgang toen door een enorm waterballet de paraplu’s niet aan te slepen waren. Die zijn vandaag niet nodig, maar parasols wel, want het is warm. Een dag meer geschikt om te flaneren over een boulevard ergens aan de Riviera, maar enfin. Voor twee Rietmolenfans vandaag overigens normale omstandigheden. Zij, Herman en Marga Tenhagen, zijn speciaal overgekomen van de overzeese gebieden om onze jongens te zien schitteren en toe te juichen op weg naar de eerste titel in twintig jaar.
Dijkhoek En Omstreken moet het de laatste jaren vooral van de omstreken hebben, getuige de grote aantallen jeugdspelers uit het nabijgelegen Borculo die de komende jaren voor een opleving van deze sympathieke club moeten gaan zorgen. Op dit moment heeft trainer Christian Diepenbroek daar echter nog weinig aan. Door blessures en vakantiegangers moet hij wat schuiven in de opstelling. De blauwwitte equipe van Kevin Vos daarentegen is in topconditie, zowat iedereen is fit. Vos heeft dus de luxe dat hij keuzes kan maken binnen zijn selectie. Zo geeft Koen Waanders weer eens acte de présence in de basis in plaats van Joren Vrielink, die het in dit soort omstandigheden vaak fysiek moeilijk heeft en geregeld op apegapen ligt. Het plan de campagne blijft echter ongewijzigd. Rietmolen valt vanaf de aftrap aan en probeert met hoog tempo een signaal aan de tegenstander af te geven dat er vandaag maar één ploeg gaat winnen. Meteen doen zich al kansen voor als eerst Harm Waanders met het hoofd en later Sander te Rietmole met een schot het Dijkhoekse doel attaqueren. Ook aan de andere kant valt er een kans te noteren als Mark Tackenkamp tot schieten komt. Rietmolen controleert desalniettemin en komt na een halfuur spelen op voorsprong als het een vrije trap krijgt op de punt van de zestien meter. Karsten ter Braak, die over een heel repertoire aan vrije trappen beschikt, kiest dit maal voor de lage variant in de korte hoek. De keeper lijkt verrast en tast mis: 0-1. Maar toch is het niet veel later het levensgevaarlijke koppel Tackenkamp-Graaskamp dat de Rietmolense verdedigers een déjà vu bezorgt door de 1-1 te maken. De laatste jaren staan de twee te boek als notoire kwelgeesten van iedere defensie en laten dat ook vandaag weer zien. Als in een ingelaste drinkpauze de bidons tevoorschijn komen, spreekt Kevin zijn manschappen toe. Men lijkt met een remise de rust te bereiken, maar twee minuten voor tijd weet Robbin Dieperink over links toch nog Sander te bedienen die de 1-2 binnen tikt.
In de tweede helft verandert Kevin enkele details in de spelwijze en vervangt Robbin voor Patriek Piepers. Rietmolen krijgt hierdoor meer overwicht en komt nauwelijks nog in de problemen. Tackenkamp, een van de weinige échte Dijkhoekers en rouwdouwer pur sang, ziet zich keer op keer tegenover twee Rietmolenaren en komt er amper door. Zijn teamgenoot Pleijte gooit het over een andere boeg en komt in met een stevige charge. De manoeuvre komt hem op een reprimande van de arbitrage te staan in de vorm van een gele kaart. Een precaire situatie ontvouwt zich in de 69e minuut als Patriek zich verstapt en weer eens door zijn enkel gaat. Hij kan de wedstrijd niet voortzetten en verlaat geblesseerd het veld. Aangezien alle wissels al zijn opgesoupeerd, moet men verder met tien man. Het brengt de Rietmolenaren echter niet van hun à propos. Het duurt even voordat het Dijkhoekse trainersensemble de overtalsituatie doorheeft, maar besluit dan een man door te schuiven. Het krijgt direct daarna het deksel op de neus want de blauwwitte aanvallers zijn dodelijk als ze ruimte krijgen. Karsten komt door over links, vindt Twan Tenhagen in de zestien die met een hakbal de meegekomen Wesley Meulenkamp in stelling brengt om de 1-3 aan te tekenen. Een prachtige goal voor Wesley die zo weer zijn doelpuntje te pakken heeft nadat zijn enige doelpunt eerder dit seizoen tegen Klein Dochteren geschrapt werd na terugtrekken van dat team. Ook deze treffer viert hij met een gracieus Charlie Chaplin-hupje. Daarna probeert DEO het nog wel en krijgt het nog een paar kansjes, maar doelman Jeroen Hartgerink is op zijn qui-vive en incasseert geen treffers meer. Aan de overkant nog wel een treffer als door een taxatiefout van een centrale verdediger Sander ineens tête-à-tête met de keeper staat. Sander is eerder bij de bal, kan vrij doorlopen en pakt zo het cadeautje uit door de 1-4 binnen te schuiven.
En dus zijn de blauwwitten succesvol en kunnen wederom ‘trois points’ worden bijgeschreven. In de komende twee wedstrijden zijn vier punten voldoende om aanstaande zondag de champagne te laten knallen en weer een bokaal in de vitrine bij te zetten. Komende dinsdagavond is er echter eerst nog een lastige horde in Geesteren te nemen bij GSV’63, alwaar men wederom niveau moet tonen om de drie punten in de bagage mee te nemen en een tantaluskwelling te voorkomen. ‘Allez les bleus!’, oftewel ‘Hup blauw!’
Salut en tot dinsdag,
Jean le Tieb